Text: "Hefft Angst! - Denn Verfolgungswahn is patriotisch!"Dank, groote Staatsmann!

Breef vun Paolo Coelho an George W. Bush


En apen Breef vun enen in de Welt beropen un bekannten Schrieversmann an dat Witte Huus:


Paolo CoelhoDank ok, groote Staatsmann George W. Bush. Dank ok, dat Se elkeenen vun uns dat wiest hebbt, wat för en Gefohr Saddam Hussein dorstellt. Veele vun uns harrn süß villicht vergeten, dat he chemsche Waffen gegen sien egen Lüüd, gegen de Kurden un de Iraaner insett hett, dat Hussein en bloodgierig Diktatoor un de opfälligst Unminsch vun dat Bööse in uns Welt is. Aver nich dorför wull ik Se Dank seggen. In de eersten twei Maande von dit Johr 2003 hebbt se de Welt en Reig vun annre, wichtig Ding wiest.

Ik much mi dorför in Anlehnen an en Riemel, den ik as Kind liernt heff, bi Se bedanken:

Dank ok, dat se uns all wiest hebbt, dat dat türkisch Volk un sien Parlament nich to köpen sünd, ok nich för 26 Milliarden Dollar.

Dank ok, dat Se de Welt wiest hebbt, wo deep de Graven twüschen de, de de Macht hebbt, un dat Wünschen vun dat Volk is.

Dank ok, dat Se uns dat düdlich seihn laten, dat nich José Maria Aznar un nich Tony Blair de Lüüd, de se wählt hebbt, dat Minnst an Estimeern un För-Wert-Hollen wiesen. Aznar kriggt dat trecht, to minnachten, dat 9o Perzent vun de Spanier gegen den Krieg sünd, un Blair is de gröttste Demonstratschoon siet de vergahn 30 Johr eenfach egaal.

Dank ok, dat Se TonyBlair besnacken kunnen, mit en Aktenstück, dat ut en teihn Johr ole Studenten-Arbeit klaut is, vör dat britsche Parlament to treden un dat uttowiesen as de vun'n britschen Geheimdeinst rutfunn' nich aftostrieden Bewiese.

Dank ok, dat Se Colin Powell dat mööglich maakt hebben, sik sülven to'n Peijatz to maken, dordörch dat he den UN-Sekerheitsraat Fotos vörleggt, de en Week later vun Hans Blix, den Chef vun de UN-Rüstungskuntrullkomischoon för de Entwaffnung vun'n Iraak, vör de Welt in Fraag stellt warrn.

Dank ok, dat Se op Ehr Wies dorför sorgt hebbt, dat in'n UN-Sekerheitsraat de franzöösch Butenminister Dominique de Villepin mit sien Anti-Kriegsreed de Lüüd to Bifallklatschen bröcht hett, wat, so veel ik weit, vörher in de Geschicht vun de UNO blots na de Reed vun Nelson Mandela vörkamen is.

Dank ok, dat Se mit Ehr Möhen, den Krieg ingang to kriegen, dorbi holpen hebbt, dat süß de ünner eenanner so vertöörnten araavschen Natschoonen bi ehr Tosamenkumst in Kairo in de letz' Week vun'n Februoor eerstmaals mit een Stimm sik gegen jichense Invasion utsproken hebbt.

Dank ok, dat Se mit Ehr flinkmüülsch Behaupten, de UNO harr blots de Schangs, ehr wohr Bedüden to wiesen, sogoor de tögerlich Länner dorto to bringen, sik gegen elkeen Oort Angriepen vun den Iraak to stellen.

Dank ok, dat Se mit Ehr Butenpolitik den britschen Butenminister Jack Straw den Kopp verkielt hebbt, dat he seggt hett, dat kunn in't 21. Juhrhunnert Kriege geven, de een moraalsch verantworden kunn. Dordörch hett Straw för sorgt, dat nüms ehm nu noch wat glöövt.

Dank ok, dat Se versöcht hebbt, en Europa uneins to maken, dat sik möht, tosamen to kamen. Dat warrt Europa wohrschugen.

Dank ok, dat Se dat trecht kregen hebbt, wat blots wenige in dit Johrhunnert schafft hebbt: Millionen vun Minschen up alle Kontinente tosamentobringen in'n Striet för en Idee, ok wenn dat nich SeEhr Idee is.

Dank ok, dat Se uns dat spören laten, dat uns Wöör, wenn se villicht nich höört, tominnst utsproken worrn sünd. Dat warrt uns in de Tokunft noch mehr Kräfft geven.

Dank ok, dat Se uns minnachten, dat se all de för en Nevensaak hollen, de sik gegen Ehr Entscheiden stellt, denn de Tokunft gehört de Utslotten'.

Dank ok, wieldat wi ahn Se dat nich mitkregen harrn, dat wi in de Laag sünd, uns to rögen un tosamentodoon. Kann sien, dat dat dit Maal nix nütten warrt, seker in tokamen Tieden eenmaal.

Nu, wo dat so schient, dat dor keen Weeg sünd, die Trummeln vun'n Krieg to't Swiegen to bringen, mucht ik dat, wat en europääsch König dat maal to enen Angrieper sää, Se nu seggen: "Mucht dien Morgen schöön sien, de Sünn op de Rüstungen vun dien Suldaten blänkern, denn an'n Nameddag warr ik di daaldwingen."

Arbeitsmann BushDank ok, dat Se uns — en Armee vun Minschen ahn Naams, de wi op de Straten gahn, dat wat anhollen warrt, wat all togang is — de Verlööf geven, mittokriegen, woans een sik föhlt, wenn he keen Macht hett. Wi liernt ut de Geföhle un warrt niege Weeg finnen.
Also, geneten Se Ehren Morgen un wat he för en Priesen för Se jümmer bringen warrt.

Dank ok, dat Se nich tohöört un uns nich för wichtig nahmen hebbt. Doch Se schallt weiten, dat wi Se tohöört hebbt un Ehr Wöör nienich vergeten warrn.

Dank ok, groote Staatsmann George W. Bush.


"Übersetzung von Maralde Meyer-Minnemann; weiterverbreitet ohne freundliche Genehmigung des Urhebers, aber wohl in seinem Sinne und dem all jener, denen daran gelegen ist." © Orion-Verlag

In't Plattdüütsche bröcht vun Rudi Witzke an’n drütten Dag vun’n Golfkrieg 2003;
Biller vun www.whitehouse.org



na baven