Hämatit

 

Hämatit

Vörstellt vun Anke Nissen


Natuur:

 

En Hämatit-Kristall

Hämatit is de hartest Abart vun't Eisenoxyd.
Anner Varietäten, de wat weker sünd:

  • Blootsteen, Blutstein (Roteisenstein, Roteisenerz) = derb, körnig, faserig, erdig,
  • Eisenglimmer = blättrig,
  • Eisenglimmerschiefer orrer Itabirit (ut de Itabira-Bargen/Brasilien) = hett heel fien Schuppen
  • Glaskopp, ok "rooter Glaskopp" = kugelförmig Aggregat, goot to bruken as Smucksteen, för Ringe,
  • Ocker = fienkörnig, disse Abart kümmt an'n mehrsten up uns Erd vör,
  • Oolitisch Hämathit = is entstahn dörch Aflagern up'n Grund vun't Meer

Hämatit is nich magnetisch, in'n Gegensatz to Magnetit/Martit.
Hämatit maakt up unglaseert Porzellan enen roden Strich.

Chemisch Tosamensetten:

Fe2O3 = kristallisieert Iesenoxyd.

Härte:
5,5 - 6,5 (Diamant hett de Härte 10.)
Farv:
bruunroot bet sülverswart, swart-sülvrig, glänzend. Warrt geern al Smucksteen bruukt, denn he is nich so düür.
Naam:
kümmt vun't griechisch Haima = Bloot. Wenn Hämathit schlepen warrt, faarvt sik dat Schliepwater (Water to'n Köhlen)) blootroot. Dorüm hett al Theophras (350 v. Chr.) dissen Steen in sien berühmt Lapidarien: Haematitis (Blootsteen) nöömt.
Vörkamen:
in Indien, Brasilien, Australien, Schweden

HämatitWespensteen

An enen richtig schönen Sommerdag, dor vertell uns Enkeldeern Elene (se weer so söß Johr olt):
"Du, Oma, Maren hett enen ganz dullen Steen — so'n swarten, glänzigen — un wenn man den' bi sik hett, seggt Maren, denn warrt man nie, nie, nie... vun Wespen steken. Is dat nich fein? Un, weeßt du, Oma, as wi nu bi Maren in'n Goorn speelt hebbt, dor dörvte ik den Steen hebben. Ik heff em jümmers gaaaanz fast in der Hand hollen — un kene Wespe hett mi wat daan!"
"Segg mal lütt Deern, is de Steen ganz besünners swoor, un süht he so sülvrig-swart ut?"
"Ja."
"Denn is dat wohrschienlich en Hämatit."
"Mama," reep nu Elene un freu sik as dull, "Oma weet, wo Maren ehr Wespensteen heet!"

Geschichte

HämatitVun Hämatit warrt al in de Äneis vun Vergil (1. Jh. v. Ch.) schreven, de Steen weer also in de Antike bekannt. Archäologisch Utgraven wiest, dat Hämatit bi de Babylonier un Ägypter as Smucksteen bruukt worrn is.

De ollen Greken un ok de Ägypter bruken Hämatit gegen vele Krankheiten, so gegen Ogenlieden. Dorto hebbt se em heel fien mahlt un mit Honig vermischt

Hämatit gell as Schutzsteen för Krieger, denn man hett glöövt, he kunn blöden Wunnen to'n Stillstand bringen un Wunnen heilen laten.vele Hämatite

Wirken un Legenden

In fröhe Tieden weer he as "Töversteen" (Zauberstein) in'n Bruuk, hüüt kennt wi em as "Glückssteen".

Ja, un — na de Utsaag vun uns Elenchen (kiek baven) — is de Hämatit denn ja ok goot as Amulett gegen Wespenstiche to bruken!

Mien kloken Böker — de mien leef Mann geern mien "Hexenböker" nöömt — seggt, dat de Hämatit den Minschen bistahn — helpen — kann bi den Prozess vun't Gesundwarrn .
Hämatit symboliseert: Mut.
He verbindt uns mit de Eerd, mit dat Hier un mit dat Nu.

Manschettenknoop ut HämatitMi is de Steen nich sympathisch. He föhlt sik för mi so kolt an.
Mien leef Mann hett schöne — in Sülver infaat — Hämatit-Manschettenknööp. Blots, wann driggt en Mann hüüt noch Manschettenknööp?

Un ik? — Ik harr en oll sülvern Krüüz, dat mit Hämatit besett is. Ik heff dat Krüüz vör ca. 50 Johr vun en Tante schenkt kregen. Man ümbunnen heff ik dat Krüüz meist nie, wohrschienlich Krüüz ut Hämatitwiel ik dissen Steen nich so recht geern heff.

Dorüm stünn dat Krüüz vele Johren in mienen Setzerkasten över mien Bett.

Man na dat Vertellen vun uns' Elenchen över den "Wespensteen" heff ik dat Krüüz, fein putzt un reinmaakt, bet dat richtig schöön utsehg. Un denn heff ik dat uns Enkeldeern schenkt. An en leddern Band (orrer ok an en sülvern Keed) sall dit Krüüz de Deern tokünftig vör lästig Insekten bewohren.



na baven