Mai in'n Skulpturenpark

Fohrt in den Mai

vun Antje Heßler


Se köönt de Fotos per Klick vergröttern! Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest

Egentlich sull uns Maifohrt an 1.Mai losgahn. Aver an den Dag weer dat rusig un kolt. De Sünn harr sik achter de Wulken verkrapen. Dor hebbt wi uns Utfohrt up den neegsten Dag verschaven. Wat en Glück! An Moorn haal uns al de Sünnenschien ut Bett.

Na't Meddageten güng uns Fohrt los. Uns Ziel weer de Skulpturenpark in Groot Grönau. Ünnerwegens lüchen al de ersten Rapsfeller. De Wischen harrn en witt Schuumkleed mit Storkbloom (Wiesenschaumkraut) oder en sattgeel Kleed mit Botterbloom anleggt.


Storkbloom orr Wiesenschaum


Botterbloom

In den Skulpturenpark stünnen de verscheden Objekte mank ole Bööm up enen sattgrönen Grasteppich.


Hümpel vun nehgbi

En lütte Beek slängel sik dörch den Park. An den Rand vun de Beek wussen seltsam hoge un grote Grashümpel. De müssen wi uns ankieken. Aver de Ünnergrund weer natt un moorig.

Dat hölp aver allens nix, ik müss neger an de Hümpel. De müss ik doch nip un nau in Ogenschien nehmen un knipsen. Na uns Fraag, wat dat is, wüss nümms en Anter. Dat is seker en Oort Reet, weer de Meen.

Nadem ik en poor gode Biller in mien Knipskassen harr, keken wi uns noch wieder üm.


Verdächtige Hümpels?

Up de anner Siet vun de Beek löpen smucke Peer up de Wisch. En Deern keem mit en Sattel un hal sik en Peerd to'n Utritt. Dat weer en Rietstall.

Wi hebbt noch mit den Besitzer vun den Rietstall snackt. De kunn sogoor Plattdüütsch. He hett uns noch vertellt, dat de Beek mank de Wischen de Grönau is. De groten komischen Grasbüschel kenn he ok, wüss aver nich, wat dat weer.


Idyll pur: de Grönau


De stolte Hahn

Up unsen Nahuusweg snacken wi ganz begeistert vun uns Maifohrt. Wedder kemen wi an de Rapsfeller vörbi. Un dor stünnen doch an de een Kant vun en Rapsfeld en ganze Reeg Nandus.


Na du Nandu?

Anhollen un utstiegen weer eens. Mit den Knipskassen in de Hand slieker ik mi vörsichtig neger an de Nandus. De gröötst Nandu keem mi in de Mööt. He reck sien Kopp gefährlich hoch un keek mi mit sien scharpen Ogen an. Dor kreeg ik dat mit de Angst un bün gau wedder in't Auto stegen.


Ts, ts! Wi hebbt doch noch keen Minschenseel wat daan!

Wedder to Huus leet mi dat keen Rooh. Ik müss glieks nakieken, wat dat vör grote Grasbüschel weern. Dat dat en Sauergrasgewächs, en Seggenoort weer, heff ik rutfunnen. Aver dormit weer ik noch nich tofreden. An neegsten Dag heff ik denn mien Biller an den Botanischen Goorn in Kiel mailt. De hebbt mi mitdeelt, dat sik dat üm en Braun-Segge en Carex nigra hannelt.

Uns Fohrt in den Mai weer nich blots schöön, wi hebbt würklich veel sehn un en ganzen Barg dorto lehrt.


16.5.2010


na baven