Harvstreis an de Binnendüün

vun Antje Heßler


Se köönt de Fotos per Klick vergröttern! Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.

Uns Reis in'n Harvst güng mal wedder na Süderlügum, kort vör de Grenz na Däänmark. Wi weern nameddags to Klock fief bi uns Wirtslüüd anmellt. Gegen Klock dree kunnen wi al achter en lütten Woold de eersten Hüüs vun Süderlügum utmaken. Wat nu? "Weets wat", meen ik to mien Mann, "dat Weder is goot, wi maakt enen Ümweg un föhrt ganz eenfach up en lütten Feldweg achterrüm dörch den Woold na Süderlügum."


Opgang na de Binnendüün

De Feldweg harr dat in sik. Teemlich grote mit Water füllte Slaglöcker möken sik vör uns up. Vörsichtig un ganz langsam föhr ik wieder un möök üm de gröötsten Löcker enen Bagen. Na'n ganze Tiet kemen wi ut den Woold un wöörn en lütten Wegwieser "Horsberg" wies. Vun Süderlügum weer nix mehr to sehn. Wi sünd denn ganz eenfach in den neegsten Feldweg na links inböögt.


De Düün

De Weg weer up beide Sieden mit Knicks insüümt un böös sandig. He harr aver kene Slaglöcker! Achter de lütten Büüsch un Bööm vun de Knicks kunnen wi Sand- un Heidehügel utmaken. "Wi sünd up den richtigen Weg", reep ik. "Uns Wirtslüüd wahnt doch in de Straat Zur Heide!" Vergnöögt un ganz langsam föhrn wi den lütten Feldweg wieder.

"Holl doch mal an", reep mien Mann, "ik müüch geern mal över den Knick kieken." Wi kemen beide nich ut dat Staunen un Wunnerwarken. Achter de Knicks breed sik en grote un wiede Heide- un Dünenlandschop ut. De lilaroden Blöden vun de Heid weern noch in vulle Blödenpracht. Mank de Heid weren veel hoge Grasplacken to sehn. Dat Gras wöör vun den Wind düchtig hin un her weiht. Wieder na achtern weern richtig hoge Sandhügel uttomaken. Wi kemen uns vör, as weern wi in de Lüneborger Heid, dor fehlen blots noch de Heidschnucken.

En Schild an den Wegrand leet uns weten, dat wi uns in en Naturschutzgebiet uphöllen. Dat weer en Binnen-Düünlandschop mit veel Heid. Un dat meern in't Land bi Süderlügum, nich wiet vun de Noordsee.

Uns Wirtslüüd hebbt wi bi uns Ankunft glieks mit Fragen överfullen. De Wirt hett uns denn vertellt, dat dütt Rebeet, de Binnendüne, al 1938 ünner Naturschutz stellt woorn is. He hett uns denn an Hand vun en gode Landkort dat ganze Rebeet wiest.


Heidkruut

Natüürlich weern wi an een vun de neegsten Daag wedder in de Heid. Wi sünd up de hööchst Binnendüün rupstegen. In dütt Naturschutzgebiet mit 41,5 Hektar liggt een vun de gröötsten un hööchsten Binnendünen vun Schleswig-Holsteen.


Glockenheide

Silbergras

De Binnendünen sünd in de letzte Iestiet vör rund 10.000 Johrn entstahn. De Sandmassen sünd in de Iestiet vun de Gletscher mit de groten Waterströöm transporteert woorn un hebbt sik hier aflagert. Ok woanners in Düütschland gifft dat Binnendünen.

Bi starken Wind wannert de fienen Sandmassen. Dat Land un de Dörper wöörn mit Sand toweiht. Üm sik dorför to schütten, hebbt de Minschen Kiefern un anner Bööm anplant. De sullen den Floogsand uphollen.


Drahtschmiele


Dat "Kornfeld"


Glockenbloom

Up den Sandbodden is mit de Johr'n en ganz egen Plantenwelt heimisch woorn. Dat karge Heidekruut un Glockenheide hebbt wi funnen. Verscheden Grasoorten, as Silbergras, Kammschmiele, Drahtschmiele un anner Gräser sünd dor antodrapen. De hoge Drahtschmiele nimmt in de letzt Tiet Överhand un verdrängt dat Heidekruut. Vun de Dünenhügel sehg de Dragtschmiele bi den Wind meist en wogen Kornfeld liek. Mank de Gräser un dat Heidekruut hebbt wi noch lütte Glockenblomen un dat zaart hellblaag Bargsandglöckchen funnen. An den smallen Footweg stünnen rosa Grasnelken, Gemeen Liemkruut un gele siede Blöden vun de Swattwöddeln.


Bergsandglöckchen un enkelte Blööt


Grasnelke


Gemeen Liemkruut

Up unsen Nahuusweg heff ik denn noch in enen Grund vun de Düün en wunnerbor blaag Bloom funnen. För mi weer se nich künnig. Mien Wirtslüüd menen, dat weer en verwildert Goornbloom. Eerst to Huus kunn ik in mien Plantenbook nakieken. Dorna is dat en Langblättrigen Blauweiderich.


Siede Swattwöttel

Langblättrige Blauweiderich

För uns weer de Spazeergang dörch de Dünenlandschop vun Süderlügum en grotes Beleevnis. Dor harrn wi nich mit rekent. Un de blaag Bloom, dat Bild vun den langblättrigen oder ährigen Blauweiderich, is för mi en besünners smuck Andenken an de Binnendüün vun Süderlügum.


Langblättrige Blauweiderich, Blööt un Samen


20.10.2010


na baven