Notizen ut'n Harvstmaand 2017. Biller un Texte

Notizen ut'n Harvstmaand
lütt hoochsitt an de welt ehrn rand kiekt vörsichtig in nieges land, kiekt lerrig un alleen; to wrack is he, en minsch to dragen; man is he schütter, möör un swack, en blick will he doch wagen in't annerland, de welt, de kümmt un de em sachtens mit sik nimmt ut sommerland un warms ganz still na dunkelheit un küll. wat he dor sülven hengahn wull... dat speelt keen rull.
en regen fallt, en regen! vun baven kümmt he her; he kümmt mi ganz togegen, he prasselt beer üm beer, en waterfall vun segen — holunner, du mien boom! vun'n heven, den ganz negen, warrst du mi schenkt; och kaam!
mehr dorvun: hier Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop. Marlou Lessing