Notizen ut'n Harvstmaand



"Habemus papam". Foto Bertram Botsch

de witte dom, de witte rook
stiggt op na'n himmel un kümmt ok
vun'n himmel dal, as fedder licht. —
gott, wies uns' fleegtüüch hüüt dien richt!

 


wat gegen't unsichtbor sik stemmt,
gries in de farv, in foormen frömd,
wat nich dörbrickt, wat höllt un hemmt,
warrt an'n rand vun licht terkämmt,
vun'n heven swemmt.

dat starvt in stolten unverstand.
dat licht eit ahnverstahn sien rand.


mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet