Notizen ut'n Maimaand


de maimaand leggt uns steen in'n weg,
he fraagt, wat wi uns truut.
doch liekers is de weg uns recht,
de utkiek is nich even slecht —
so föddert he uns rut.

de maimaand stellt uns sacht en been.
en reesengroten foot
stellt he in tiedluup in uns' weg,
sleit folen, röögt sik nich vun'n fleck
un töövt, wat wi nu doot.

de maimaand stellt de eenbahnstraat,
en trennen element,
en provisoorschen wedderpart,
rutfeddern in uns padd.
uns leven warrt fragment...

de maimaand stellt uns raps in'n weg.
de wulken fleegt vörut,
de windrööd mahlt den duft un dreiht
ehr lengen üm un üm, dat geiht
wied mit de wulken op den weg,
so wied, as sik dat truut.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet