Notizen ut'n Märzmaand


wat hett di opweckt? fall vun snee?
och harrst du slapen! de chaussee
is so verräterisch; nu liggst
du an de swatte kant un swiggst
un hest nich slaap noch droom.
wat is dien steert so rood...
to untied büst du waken, deert.
— nu blievt dien vörrääd in de eerd
un eenmaal wasst en boom...
solk denkmal wiest dien weert, lütt deert,
ok noch in'n dood.


de sneemann smölt, de sneemann swindt,
dat treckt em na de eerd.
vun egen wicht ganz övermannt,
hett sik de dacksnee dalwarts wandt,
bloots vun sik sülvst besweert.
is märzenmaand, is märzenlent!
wat hüüt verflütt, wat hüüt verrönnt,
is lang keen swore last;
bald stiggt dat op un wasst!



de efeu-fiend, de di befallt,
gifft di en sünnerlich gestalt.
eis kannst du nienich wedder blöhn
un lettst doch as en immergröön.
de efeu-dannboom hett veel tied,
he deit dat fründlich, sünner spiet:
he bringt di üm un maakt togliek
di to'n apattig sminkte liek.

Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

4.10.2018

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet