Notizen ut'n Braakmaand



Klick op to'n Vergröttern!

beweegt de steernenhimmel sik
bi dag, foormt niege teken?
sniet dat in sommer? drömel ik? —
de pappelflockenregen
erfüllt de stadt un küsst den dag
in't märken wach.


Klick op to'n Vergröttern!


en boom. wietaf, as en persoon.
will he mi neger kamen?
bloots as ik mi beweeg,
kann he dat doon —
as mien spegelbild.
ik heff em
nich söcht, man ut dat apen
kiekt he mi an;
he hett mi funnen.
he hett tied. he steiht dor
in't apen
as op en grote böhn
un töövt op mi.
ik weet, solang
ik mi nich beweeg
beweegt sik nix.

de spegelwiednis twüschen uns
langt mi as utdruck
för mien leven.
ik bliff
hier stahn, wietaf, as en persoon,
mien leven bloots kuliss.

so staht wi noch.
langsam wasst
dat apen twüschen uns
to.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet