Notizen ut'n Heumaand


deep hangt de wulk, streng kiekt se dal —
man nee, dat feld is rein un kahl.
bloots mit de rulln grööt geisterhaft
de industrielle landwirtschaft —

klaar, püük un automatenliek —
en huldigen an de quantenphysik.
denn hand op't hart, dat is doch wohr:
portioonswies is dat halv so swoor!

dat wi de welt in säcke packt,
is blootsen, wat se sülven maakt,
un anners schafft wi dat ja nie:
dor achtern lücht de elbphilharmonie...

de schaapsmannschap an sünnig stä,
se kennt bloots een kommando: Mäh!
se meiht den licht begrenzten fleck,
bit se portioonswies wiedertreckt.

sühst du de groten wulken da?
de diek hier nerrn, he folgt ehr na...
noch eenmal üm de kurve rum
in't himmlische kontinuum.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

4.2.2018

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet