Notizen ut'n Heumaand


licht op stiggt as en springbornwoold
dat stammgeflicht, dat lichtgeflecht,
dat gifft keen swoorkraft, gifft keen hoolt —
is dat ok echt?


Dien Hoot lüft sik lies, grööt, sweevt in'n Wind,
dien nakelt Kopp, dor kiekt de Wulken na,
dien Hart is annerswo togang,
dien Mund nimmt niege Spraken in sik op,
dat Bevergras in't Land nimmt överhand,
Steernblomen puust de Sommer an un ut,
vun Flocken blind heevst du dien Ogen op,
du lachst un weenst un geihst an di togrunn,
wat schall di noch passeern —
verklaar mi, Leevde!

Na Ingeborg Bachmann,
översett vun Marlou Lessing


langsame bargstieg vun en vulk
vun seilschap; welk sünd op de hööcht
an anlangt, wo sik welk noch möht,
un all sünd een un sünd en pulk
vun leven üm den stump, en wulk
de sik spiralig üm em böögt.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

5.2.2017

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet