Notizen ut'n Sneemaand


un an de eck
vun'n anger bleckt
di an de letzte snee.
vun warms verjaagt
huckt he un duckt
sik fuchtig: "dat's min stee!"
lang her, da höör
em wied un sied
allns to — allns weer sin riek;
nu minn, bald hin —
och shakespeare, kaam
un schriev op em en stück!


sünn giffst du mi nich
man ut den nevel un den frost
wull'k schönen raureif maken.
da sleist du mi den kopp af.
— wat wull du vun mi, gott?


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

4.9.2011

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet