Notizen ut'n Hornung


liesen gespreek
vun licht mit licht
dat süht sin egen angesicht
as schadden un sik sülvst as twee
un maalt sik sülven
in den snee
as twee maal twee,
un snackt mit sik op egen oort
un ok de wooldkant
seggt ehr woort


lütt ies an'n hang! lütt ies an'n hang!
(di eenmaal antoropen langt;
man för beswöör un töveree
geböhrt di anroop nummer dree;
för töverkraam un för beswöör
geböhrt di anroop nummer veer:)
lütt ies an'n hang! lütt ies an'n hang!
du lüchst, man ik warr gries ehr lang!
hest du mi bannt mit din kristall?
segg doch, wa ik dat lösen schall?

din glittern bannt de ganze welt.
för een momang hest du ehr stellt,
se steiht in stillstahtied vör di,
un bloots de hexe danzt vörbi,
ehr oogen lüchen, gries ehr hoor,
un dör ehr danzen hangst du dor
in düss unendlichen momang,
lütt ies an'n hang, lütt ies an'n hang.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
Fotos Ies an'n Hang: Bertram Botsch
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

2.9.2012

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet