Notizen ut'n Christmaand


 

de bekränzte poller

dat graffgebinn töövt.
so oll de poller al is,
dat töövt he noch af.

för uns gellt:
man eerstmal jümmer links rüm!


de bokenknick fallt
sik sülven un de welt tosieden.
keen anhollen gifft't
för dat, wat nu kümmt —
man bloots en wall ut dürr holt...
dat ole door
steiht ganz alleen;
op em to
rullt de welt.
wokeen
höllt ehr op?


allee vun de verswunnen dannbööm

wieder un wieder warrt de allee
de ji bildt för juun verswunnen maten.
en ehrenformaschoon för geister; se wasst, se fritt
juuch sülven op, un ji warrt unsichtbaar.
wokeen weet, wat annerwegens noch to sehn is?
welt is, wat to sehn is. ji seht den mann mit de saag;
he kümmt in juun welt. mit't afhaun
sünd ji verswunnen.
afhaugt
kaamt ji in in uns welt, för een momang
nehmt wi juuch wohr.
"wiehnachtsbööm" — dat is, wat ji sünd, seggt wi.
wat seggt ji, dat wi sünd?
wokeen fraagt na de egen welt
vun annere?


 

eekboom hett en hanschen an!
nee;
düt winterkleed
is sommerkleed
is al lang dor —
is dodenhemd.

winter is, wenn sichtbor warrt,
wat jümmers al weer.


kiek den spegel
deep in't gesicht
heel nerrn eerst, mehrst
an'n deepsten grunn
sühst din afbild.
kiek di dat
lang an.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet