„De Deern in Glück-Stadt“

vun Katja Renfert


Se köönt de Fotos per Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.

An'n 22. März 1617 hett de däänsch König Christian IV. , kort C4 nöömt, den Grundsteen för Glückstadt leggen laten.

„Dat schall glücken un dat mutt glücken,
un dann schall se ok Glückstadt heten.“

Düsset Johr is Glück-Stadt, as ik dat schrieven do, also 400 Johr old warrn.
An'n 22. März 2017 fung de Fierlichkeiten mit'n Festakt un en apen Konzert an.
Al vörher harr de Stadtverwaltung Künstlerinnen un Künstler opropen, wat bitodragen, üm de Stadt to verschönen. Twe sünd utsökt warrn – Margarete Olschowka un Arnold Gietl.


De Deern kiekt op de nieg plant'te Platane

Veer Johr tovör harr de Stadtverwaltung en ole Kastangboom an'n Markplatz afhacken laten, wieldem se nich mehr gesund weer.
2012 is de 1950 in Gsies, Südtirol/Italien boorn Künstler Arnold Gietl na Glück-Stadt kamen, un he hett ut den Kastangboom en Skulptur makt! Sien „Deern“ steiht nu, wohrschienlich bit Dezember 2017, in de Mitt vun den Fleth an'n historischen Stadtkern.

As ik de Deern dat erste Mol sehn heff, harr ik dacht: na so wat, uk en Fru kann op'n Water lopen! In de School weer uns ja bibröcht warrn, Jesus hett dat doon. Aver: wi Fruunslüüd köönt dat uk!
Denn weer ik irritiert: Wat schull dat bedüden mit de twee Hannen?

As ik wedder torüch in Hamborg weer, heff ik den Künstler anmailt, un he hett fix antert: Kummt Se wedder na Glück-Stadt, ik arbeit dor in dat open Atelier „Provianthaus“, denn köönt wi uns drapen un schnacken!

Spontan, as ik bün, gung ik poor Daag later to de Iesenbahn un na Glückstadt, dor to dat „Provianthaus“. De Döör weer open, aver de Künstler Arnold Gietl weer nich dor. To'n Glück stunn dor de nette Huusmeister Miroslav, un de hett versöcht, Arnold Gietl antoropen.
De weer so fründlich un keem to'n Markplatz un hett mi wat över sien „Deern“ vertellt.

De fröhere Kastang, nu vun den Künstler to'n Deern woorn, kiekt över dat Water, den Fleth, op den nie plant Boom, en Platane, de siet ca. 3 ½ Johren dor steiht. För mi en Teken, nix geiht verlorn, de Natuur levt wieder, man blots in en annere Form.

Mit de beid Hannen will de Künstler seggen: „nehmen un geven“. He meent, de goldfarven, opene Hand is dat geven. Ik heff seggt: „Nee, jümmer de Hand opholen, dat is nehmen, ik will hebben ...“

Aver wie dat mit de Kunst so is: elkeen hett sien egen Geföhl un Dinken.
Op jeden Fall will de Künstler uk, dat Minschen sik Gedanken maakt.
Un ik to'n Bispeel kiek mi nich blots wat an, sünnern maak mi Gedanken över dat Material, den Standort, över den Künstler (or Künstlerin, wenn en Fru dat maakt hett).


De Frisur vun de Deern is en Bob

Herr Gietl hett mi noch seggt, de Kopp vun de Deern weer bi den Boom fröher de Stamm ünnen!

Wenn Se Lust hebbt, fohrt Se na Glück-Stadt un kiekt sülms mol.


Söökt Se de Deern mang de Telgen!


Fotos: Katja Renfert
mehr vun de Autorin hier
25.6.2017

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet