"Wokeen sik afrackern mutt,
den will ik helpen!"
Jan sien Reeder weer mit sien Kaptein Jan miehr as tofreden. Jümmer harr hei en Schipp un en Fracht in de wiede Welt. Dull hett Jan sik freugt, as hei een Tuur mit de Veermastbark "Pamir" kreeg, weer doch Lübeck dat Tohuus vun dit Grootschipp. Al lang un faken lang weer hei üm dat Kap vun gaudes Höpen seilt. Hei weer ok en Kap Hoornier! Jümmer sorgte hei dorför, dat sien Schipp keen Seelenverköper
weer. Hei leet keen Flöken, Toven un Supen in de Mannschop tau.
Dat Schipp, dat en redlich Kaptein seilte, wo de Mannschop sauber
un ornlich weer, stünn ünner den Schutz vun den Klabautermann.
Hei wohrschuugt vör seichte Wåder, vör en bräken
Mast, för Storm un Nävel.
Sien Fru Mareike weer flietig, pünktlich un genau bi ehr Fischhanneln in Gothmund un Schlutup. Se hett nich einen Dag utsett, wieldat se sik leeg föhlte. En Wels is nich Allmannssaak, för anner, de Mareike kennte, weer dat en Leckerie. Un för Mareike ein gaudes Geldstück för ehr Geldkniep. Een Probleem leet Mareike nich los. Dat weeren de vele Tunnen Hieringe, de een nich an einen Dag verköfft kreeg. Un se harr den Verdacht, dat de in de Fischmehlfabrik landten. Un se erinner ehr Oma, wo dat man schraag togüng. De kunn mit gräunen Hiering woll wat anfangen. Un Opa hett mit groten Appetit so an söß bit 8 Stück verputzt, so as se ut de Pann kemen. För ehm wird dat en Festeten.
Ok negsten Dag smeckten de kold stellten Fisch gaud. Een kunn se
drei Daag upbewohren un eten. Hiering weer de arm Lüüd ehr Fisch. Ik erinner noch den Fischhändler: "Hiering, frische Hiering, drei Pund 'ne Mark." Mareike nehm nu braden Hiering denn mit na Schlutup un verschenkte de an de Fischhännlers un Fischers. Denn kregen se braden Hieringe, denn de negsten Dag de kolen Braathieringe, inleggt Hieringe, Hieringe in Schmand, in Tomatensoos. Denn aver müßten ehr Hännlers nafragen, wat sei för ehre Kundschaft nich tominnst braden Hiering köpen kunnen. Dat wull Mareike. Un gau güng dat loos mit dat Upbuen vun en Hieringbraderie. De wöör in Slutup buut, düchtige Mannslüüd un Fruuns instellt. De Braderie müßt Överstunnen maken.
Mit en Fattmåker wöör Mareike flink einig. Hei buute ehr Emmer för 5, 10 un 20 Pund. Ut de 145 Rezepte, de Mareike so sammelt harr, söchte sei de gängisten ut. Un up'n Fischmarkt geev dat nu denn Frischfisch un Mareikes inmakte Hiering. Wedder güng ehr een Plaan nich ut den Kopp: De ool Fischerhütt müßt egenlich ümstött warden un up den Barg up ehr Grundstück en ornliches Fischerhuus buut warden. Dat güng flinker, as se dachte. Na poor Mande kunn se in dat niege Huus intrecken. Ehr Mann, de up en lange Tuur ünnerwegens weer, wöör sik wiss freugen. Doch rechte Freud wull nich upkamen. Poor Maal verbrennten alle Hiering in de grote Pann, dat Füür slöög üm sik. Veel müßte nie buut warden. Denn harr en Fischhännler de inlegten braden Fisch to lang liggen laten un denn noch verköfft. De Köpers wöörn dull krank. Dat weer nu gor nich so licht wedder gaud to maken. Weer dat Renomee vun en Fischhännlerin de Beek daal gahn, denn weer veel Arbeid nödig, dat wedder hen to kriegen. Woans dat wiedergeiht? Tööv en beten... |
||
Histoorsche Fotos ut dat Book vun Hans Westphal 1907 Bild braden Hiering: Susanne Beek/Pixelio Bild rökert Hieringe: Sansculotte/Wikimedia Commons Na de Översicht över Pukken un anner Geister Rudi Witzke
26.9.2010 |