Modder
Sünn ehr Kinner: Märken vun Sophie Reinheimer, överdragen vun Klaus-Dieter Tüxen De Harvststörm sünd kåmen. Vun nu an güng dat mit grote Schreed op den Winter to. Se fleuten as wild, dat de welken Bläder verfehrt vun ehr Stölen fullen. As 'n ganzet Heer vun bunte Bodderlickers küselt se in de Luft ümher. Nå un nå worrn de Bööm kåhl. Blots de Nådelbööm dorven seehrs Blattnådeln behooln. Dee bruukt heel wenig Nährmiddel, as ok in'n Sommer blots. Nå de Harvststörm kååmt de stillen Dååg, in dee een nix as Nevel süht. Dörch den griesen Nevel hendörch lüchten blots noch de letzten gollenen Bläder. Dor sleep de Wohld bilütten in. De gollenen Bläder åvers,
dee he as letzt Besinnen an sien wåket Leven mitnähm, dee
verwannelt sik in sien Drööm to gollene Steerns. Dee blenkert
un lüchten froh un repen: "Wees nich bang! Ok de längst
Winternacht nimmt eenmål een Enn. Un denn wååkst
du wedder op in gollenet Fröhlingslicht un Modder Sünn
hölpt di dorbi!" 6.12.2020
|