Matthäus vertellt, woans Jesus wedder uperståhn is

Överdragen vun Behrend Böckmann

Evangelium nå Matthäus, Kapiddel 28

As œwer dei Sabbatdach tau Enn' wier, ganz tiedig an'n iersten Dach von dei Wäk, dunn keemen Maria Magdalena un dei anner Maria un wullen nå dat Graff seihn. Un dor entstünn 'n starket Ierdbäben, denn denn Herrn sien Engel keem von'n Häben dål un tred't hentau un bröcht denn Stein bitau un sett't sik båben up em. Un hei wier antauseihn as dei Blitz, un sien Kleeder wieren witt as Schnei. Dei Wächters œwer œwerkeem 'n grote Bang un ehr wier so, as wieren's dod. Dei Engel œwer säd tau dei Frugens: "Hefft kein Bang nich! Ik weit nämlich, dat ji Jesus säukt, dei krüzigt wür. Dei is nich hier. Denn hei is uperståhn, so as hei't secht hett. Kåmt her un kiekt juch dat Flach an, wur hei lägen hett. Un gåht fix hen un vertellt dit sien Jüngers, dat hei von denn Doden wedder upwåkt is. Un hei ward juch nå Galiläa vörutgåhn. Dor wardt ji em seihn."

Un sei güngen driewens von dat Graff furt un wieren dorbi vull Bang un vull grote Freud. Un sei leepen, üm dit sien Jüngers tau vertrellen. Un dor: Jesus begägent ehr un secht: "Fräd mit juch!" Un sei güngen an em ran un föten sien Fäut üm un schmeeten sik vör em dål. Dor secht Jesus tau ehr: " Wäst nich bang! Gåht hen un vertellt mien Bräuder dat, dormit dat sei nå Galiläaland gåhn. Un dor warden sei mi seihn."

As sei nu hengüngen, dor keemen weck von dei Wächters in dei Stadt un vertellten dei Hogenpreisters allens, wat vörfollen wier. Un dei versammelten sik mit dei Öllerlüd un söchten nå Rat. Un sei gäben dei Soldaten rieklich Geld un säden: "Secht ut, sien Jüngers wieren nachts kåmen un harrn em ståhlen, as ji an't Schlapen wiert. Un wenn dei Lanneshauptmann dit tau weiten kriecht, denn willen wi em wull begöschen, un juch ut alle Verlägenheit bringen." Dei hemm' dat Geld nåhmen un däden so, as ehr heiten würd. Un dees Räd begägent einen bi dei Juden bet up denn hütigen Dach.

Dei elben Jüngers œwer wannerten nå Galiläa up denn Barch, so as Jesus ehr dat heiten harr. Un as sei em seegen, dor schmeeten sei sik vör em dål. Œwer weck harrn noch Twiefel. Un Jesus güng an sei ran un säd: " Mi is gäben worden alle Macht in'n Häben un up Ierden. Gåht nu hen un måkt alle Völker tau mien Jüngers, indem dat ji ehr döpen up denn Nåm von denn Vadder un denn Sœhn un denn Hilligen Geist, un indem dat ji ehr lihrt, dat sei allens dat daun sallen, wat ik juch updrågen heff. Un seiht, ik bün bi juch alle Dach bet an dei Welt ehr Enn'."