Orchis purpurea

vun Rudi Witzke


Dor weer eenmaal in ole Tieden...: Vör den Horsdörper Woold breidt sik en Feuchtwisch ut. In'n linken ünnern Deel weer se to finnen, de Orchis purpurea, dat Knabenkruut. — Üm ehr Blöhtied rüm weer dat, dat uns Familie besluten dä, wi wulln de Plant düt Johr wedder unsen Besöök afstatten.

Dat Auto leten wi baven op de Landstraat na Ahrensbök stahn. Un denn avers regten wi uns op! Dor weern twee Minschen bi "uns" Knabenkrüder. Se bückten sik af un an. De plückten!

As wi nehger kemen, hebbt wi uns vunwegen düsse böswillig Ünnerstelln schaamt. De twee Minschen hebbt ok de seltene Bloom besöcht: dat weern uns Huusdokter un sien Fru. Un wi hebbt sanckt över de Gele Anemone in'n Schwinkenrader Forst. Denn kunnen wi jüm ok uns groot Geheimins verraden. In't Johr tovöör harrn wi op en Weg, de de Jagen in'n Woold tersnieden dä, dat Witte Waldvögelein funnen. Wi hebbt jüm den Weg nau beschreven. Denn lach Fru Dr. Lilly Vietig luut. Ehr Mann, de Medizindokter, klaarte uns op. Se harrn dat Waldvögelein ok funnen un harrn uns dat Geheimnis ok anvertruun wull! Dat harrn se sik liesen toflüstert.


Dat Witte Waldvögelein

Nu warrt de roren Orchideen seker sien vör Besökers. De Biologie-Referendare lehrt mehr Mikrobiologisches. Se mööt den Big Bang good verstahn lehren, wieldat ja allens vun de Gene kümmt un de weern eiß Deel vun den groten Bumms. Se lehrt ok de Faktoren för de bevörstahn Apokalypse kennen.

Wi harrn dat Glück, bi den Gummistebel-Perfesser Raabe dwars dör de Wisch de Natuur kennen to lehren un doröver to snacken, woso twee Planten lever tohoop blöht, twee anner sik dorgegen mit ehr aromaatsche Gifte ümbringen kunnen. Ik kunn dat 16 Johr lan an de Bio-Referendare in't Lübecker Institut wiedergeven un ok dwars dör de Wisch gahn. — Wi kunnen noch Blomenfrünnen un Pilzkenner sien. Hüüt mutt, wokeen sik Bioloog nöömt, vun de Ribonukleinsüür an bet na de Plastikansammeln in de Oozeaane allens weten. Kannst bang warrn.

Wenn wi op en Dünenkehd de Makeerns-Stöcker, de wi an'n Strand sammelt harrn, richtig stekt harrn, denn hebbt wi dor de gröttste Plant vun Fanø funnen. Jedeen Johr kunnerleerten un verbeterten wi den Krink, den Mycel-Krink vun en eenzigen Perlpilz, de op en Dörmeter vun 15 m keem.

Wi Minschen sünd in de Natuur ok vörsehn. So hebbt wi ok allens lehrt, wat een bruukt, den Perlpilz to en Delikatess to maken.


Perlpilz

An Himmelfohrt warrt tradischonell üm en gode Aarn beedt. In't Ole Testament steiht schreven, dat de Buur üm sien Feller un Wischen rümgahn müss, wenn he en gode Aarn wull. He müss sien Olivenbööm strakeln. Dat geev godes Ööl.

Denn weer nu de Fraag, wat de Christen mit den Himmelfohrtsdag anfangen schullen. Prozessionen trocken dör de Gemarkung vun en Dörp, süngen un beedten. Dat much en gode Aarn geven.

De jungen Mannslüüd harrn dor keen Vermaak an. Se bildten alleen Gruppen, schafften sik en Bollerwagen her, dor keem en Fatt Beer rop. So trocken se dör de Natuur, bet se ümfüllen. En Sluck Kloren pass noch rin. Denn legen se avers ok in'n Stratengraven. In mennig Gegenden is dat noch Bruuk. Vör düsse Lüüd sünd de Orchideen schuult. Se kennt ehr gor nich.


Gele Anemone

To Pingsten treckt mehr de ganze Familie in de Natuur rut. Dat weer al jümmers so, hüüt tellt dat "Angrillen" to de pingstlichen Vergnögen, faken in de Parks vun de Städer, aver ok in de frie Natur. De Müll blifft oftins liggen.

Familien treckt avers ok — ahn Beer un ahn Grill — an't Steilöver vun Rügen langs. Uns Vadder fohr mit dat Motorschipp "Flunder" vun Stralsund na Hiddensee. Wi funnen an't Steilöver dor jümmer wedder besünnere Steens. So hebbt wi jümmers beter un genauer dat Över, de dunklen Bökenwoolden op Rügen, de Sandbänk un Inseln kennen lehrt.

Jedereen kann Himmelfohrt un Pingsten sien egen Bedüden geven. Kannst as wanneln Snapsliek dör de Landschap grölen orr mit'n Grill Löcker in't Gras brennen, wo dat verlööft is. För uns Christenminschen sünd dat gode Daag, vull Andacht und Freid in dat anner grote Book to lesen, dat Gott vun egen Hand schreven hett: dat Book vun de Natuur.


Bild Waldvögelein: Bernd Haynold/Wikimedia Commons
23.5.2021


na baven