Mit'n Nachthemd to'n Eten vun Ursula Vollstedt Ween een'n Reis mookt, hett he ok wat to vertell'n. "Wenn wi in Rente goht, denn wüllt wi de Welt seh'n." Ik heff Glück hatt. Wi harrn al in Anfang vun de achtiger Johrn
de Mööglichkeit grote Reisen to moken. Dat weer nich billig,
over dat Dinken doran kann uns keeneen wegnehmen. Eenmol hebbt wi no uns Ankunft in San Francisco de eerst Nacht in't
"Airport Hilton Hotel" slopen. Annern Dag schull't wietergohn.
Wi wull'n mit'n ganzen Dutt frömde Lüüd een Busrundtour
ünnernehmen. Ut de Handbagoosch harr ik för uns al reine Wäsch un uns
Nachttüüch herkregen. Jümmers, wenn een vun'n Reis vertellt un de Snack kümmt op'n Hilton Hotel, denn grient wi Beiden uns an, un jeedeen weet, an wat de Anner jüst in düssen Ogenblick dinkt. |
|