Dannenboomkopen weer anseggt! Twee Dååg vör Hilligåvend schull dat ja woll ok Tiet warrn, un Klås sien Fru Ingrid trietz' em all mehr as dree Dååg dormit...

Een Wiehnachtsboom mutt her

vun Klaus-Dieter Tüxen


Twee Dannenbööm, een'n für sik sülvst, dee middewiel nå ole Traditschoon vun de Footborrn bit nå de Deck tweemeterföfftig hooch un, nakloor, 'n Douglasdann sien müsst. De anner, för sien Modder, dat weer ok alle Johrn so, man, dee blots eenmeterföfftig. Vun de Priese för de Bööm wüllt wi gor nich eerst snacken, anners wöör man sik Wiehnachten doch noch verdarven.

Mit de Johrn is dat so Mood worrn, dat de groten Buurnhööf eenige Stallungs kommodig herricht hebbt un binnen as buten Dusende vun Wiehnachtsbööm anpriesen doot. Dat heet, vör korte Tiet hebbt düsse Bööm noch ganz ordinär Dannen un Fichten heten, man, nu mutt man ok för den goden Nåmen "Wiehnachtsboom" düer dorför betåhlen. Dorto warrt för dat "lieflich Wohl" mit Punsch, Arfensupp, Kaffee un Koken sorgt, un wedder anner Lüüd verkopen sülvstmååkte Såken, ok Handwarkskunst dorbi. All'ns rundrüm is hell utlüchtet, jüst so as in'n groot Footballstadion, dat ok jedereen denn to em passenden Boom tofåten kriegen deit. "Workeen de Wåhl hett, hett de Quåål", un worüm schull Klås dormit woll verschoont blieven.

Un denn? Alle Johrn datsülvige Speel: Möök Ingrid op 'n schönen Boom opmarksam, hett Klås dor wat an to mäkeln; höllt Klås so'n feine Dann hooch, passt Ingrid dor wat nich an. Dat hett sik goot inspeelt un geiht 'n halve Stünn so wieder, bit dat sik beide eenig warrt, nämlich meist op den Boom, den se sik toeerst ankeken hebbt, un de Lütte is bi'et Söken vun den Groten mit bi affullen.


Oh, oh, dat is verkehrt!

Nu kümmt em de Pakelååschdräger op dat Dack vun sien Auto goot topass, man toeerst süht he, wordennig een Nåver vun em, 'n olen Klookschieter vör den Herrn, sien'n Boom op't Autodack opsnallt harr, mit de Spitz vörrut! Klås möök Ingrid mit 'n Grienen opmarksam un beide töövt nu af, wat dor woll bi rutkåmen schull. Dat duer ok nich lang, dor kemen se to seehrs Pläseer.

De Nåver fohrt, nådat he meen, dat all'ns kloor weer, los, un as he nå twintig Meters so'n beten in Fohrt kåmen weer, dor mark' ok hee Müüs! De Boom, dee nich, as hüüttodåågs, insackt weer, pluuster sik dermåten op, dat all de Twiegen gegen dat Auto slogen, hee wehr sik sotoseggen mit Äst' un Twiegen. Alleen dütt Schauspeel weer de düere Wiehnachtsboom-Koperie all wert.

Mit Sacksband tütern de beiden, Klås un Ingrid, nu de Bööm tohoop op't Auto, un denn af nå Huus. Eerstmål kemen de Bööm op de Morgenterass', worrn 'n beten afdeckt, dormit se nich so natt worrn, annern Dag schullen se jå in de gode Stuuv.
De anner Dag, dat weer de Sünndag, un "...einmal werden wir noch wach, heißa, dann ist Weihnachtstag ...".

Ja, un an düssen Sünndagnåmiddag kriggt dat Wiehnachtsfest eerstmåls 'n lütten Knacks! Jedet Johr, to de glieke Tiet, warrt sworen, dat dat nächste Mål unbedingt een niege Dannenboomfoot her mutt, so güng dat nich wieder! As Klås all sä, jedet Johr wedder! Un jedet Johr warrt de Stämm vun de Bööm jümmers dicker, so dücht Klås dat tominnst, un denn gniedel man mål mit so'n olen Vosssteert so'n dweerigen, klatschnatten un harzdrüppelnden Boomfoot gegen den Strich topass, ik segg ju...!

Ingrid is för dat Smücken tostännig! Seehrs Kinner, Martin un Siri, harrn noog to doon mit den velen Snee, un nu weer dat seker, dee bleev ok över Wiehnachten liggen.

Striedschohlopen weer nich möglich, dorto harr dat Ies noch nich Dickte noog ansett, åvers mit 'n Sleden un de niemoodschen Gleitschoh, dor leet sik veel mit måken.

Klås derwiel åvers mit den lütten Dannenboom nå sien Modder. Dee Boom weer 'n beten handlicher, dor müsst he sik nich so mit afmarachen. Denn keem de runde Wiehnachtsdisch vun båven in de gode Stuuv, de Boom dorop, de Spitz op den Boom un 'n lütte elektrische Lüchtenkeed an, un denn weer Klås dormit torecht.
Wedder tohuus ankåmen, harr he dat Afmarachen mit den Boomfoot all meist vergeten! Un as he nu in de Huusdöör rin keem, worr he begrööt vun'n wunnerboren Ruuch ut de Köök. Ingrid, dee 'n prima Eten hertövern kunn, weer dorbi, de Måhltiet för Hilligåvend vörtobereiten, un harr ganz nevenbi den Boom middewiel ok 'n wunnerschönet Sülverkleed övertrocken.

Vör düssen Boom stünn, as all de Johr'n, 'n lütten Wiehnachtsmann, so'n halven Meter hooch, un in de Finsterbank een lütte Krüff, beides Präsente vun leve Minschen ut den hogen Noorden, ut Sweden. — Wiehnachten — kunn kåmen!!!


7.12.2019


na baven