Jesaja, Ratzborg un de Football-EM

Predigt vun Cord Denker an den 2. Sünndag noh Trinitatis 2012 in Sandesneben

Dom vun Ratzborg. Foto Morn the Gorn/Wikimedia Commons

Een Sommerdag stunn öber de lütte Inselstadt Ratzborg an den Pingst-Sünndag 2012, as sick de Noordkark vörstellen dä. Noh den Gottsdeenst in den wuchtigen Dom un op de Grootbild-Wand vör dat gele Rathuus, noh düssen Gottsdeenst, wo Joachim Gauck in sien Duppel-Identität as Paster un as Bundespräsident klore Wöör to de verschieden Wesens-Oorten vun West- un Oost-Minschen seggt harr, noh düssen Gottsdeenst also weern buten ünner den Dom op den Palmbarg Dischen deckt för Dusende vun Minschen ut de dree verschieden Karken-Provinzen, de vun düssen Dag an bloots noch een eenzig sien wull'n. De Lüüd söchen sick ehre Plätzen un kääm'n een mit den annern in Schnack. Blangen mi rechterhand seet een Familie vun Usedom, blangen mi linkerhand een Familie ut Niebüll. Noh beide Sieden kunn ick Platt snacken. Weer jo doch Pingsten, un man harr in alle Spraken reden kunnt, un jedereen harr sick dat ruthöört, dat Gott dat an düssen Dag sünnerlich good mit uns meen.

Kalligrafie: Rudi Witzke

"Op düssen Barg ward Gott in tokomen Tieden alle Völkerschaften tosomen ropen un jem trakteer'n mit saftig fett Fleesch un utsöcht Wien-Soorten." So hett Jesaja dat vör lange Tied bildhaftig utdrückt, wat he sick de Tokunft vörstellen dä (Jes 25,6ff). Man ick heff nie nich dor an glööwt, dat ick dat mol belewen schull. Man nu hier — een ganz beten lütter, as de Prophet sick dat dachtharr, awers in de Afsicht sülbig — hier nu, opden Ratzborger Palmbarg (ick müss nich mol noh Jerusalem hen!)... Süh, un dor kääm'n jo ok al de Pfadfinder un bröchen töllerwies Wust un Kääs (nich koscher, awers lecker!). Duften Rundstücken stunn al op de Dischen, de mit witte Linnen-Döker indeckt weern, un Saft un Woter weer ok al dor. Noh de Mohltied kääm'n se noch mol rop un bröchen schöttelwies söte Eerdbeern, meist as Manna, dat vun Heben full'n weer. Jedereen vun de fiefdusend Lüüd dor harr so veel, as se oder he bruken dä, ohn dat man wat dorför doon müss. Un öber all dat bunte Minschen-Volk leeg een depe Freden.

För all is noog da!

Achteran güng man dör de lütte Stadt vun Stand to Stand, üm Informationen to sammeln oder de een oder anner Leckerei to kosten: en Karkendag mit Familien-Toschnitt. Wo veel Bekanntschaften heff ick nich opfrischen kunnt: Nee, du ok hier! Wo lang hebbt wi uns nich sehn! Weetst du noch, domols in de Wende-Tied, as wi mit Lichten in de Hannen ut den Schweriner Dom noh buten güngen, noh den Stasi-Palast un noh den Park, wo se een Strotenschild ümdöfft harrn: Alter Garten zur neuen Hoffnung!

In't Burgtheater geew dat een plattdüütsche Stünn mit Leeder un Interviews. Un an't End kunn sick jedeen Noordkarken-Gemeen een lütten Lindenboom utsöken, üm den tohuus intoplanten as een Andenken an düssen groten Dag. De ganze Geschäftsstroot stunn vull mit so'ne Lindenbööm. Man harr sick mit Johann Wolfgang wünschen kunnt, dat de Dag sick noch veel länger hentrecken dä: Verweile doch, du bist so schöön!

Man de Tied blifft nich stohn, löppt stantepee wieder un ritt uns mit. Un nu hett de Football dat Seggen un füllt de Tied ut. Eben weer mien Seel noch vull mit de Biller vun Ratzborg: De ole Dom un de velen Minschen ümto an de Dischen... Nu sünd mien Ogen achter den Football ran, de dor öber dat gröne Feld joogt ward. Ok düsse Biller drängt sick noh mien Binnerst rin. Wat wüllt se mi seggen? Beide Biller-Welten röögt mi an un reegt mi op. Hebbt de wat een mit de anner to doon?

Üm dat vörweg to seggen: Nee, de hebbt nix miteenanner to doon. Awers ick müss dor eerst mol een Tied öber nohdenken. De Football nimmt de Welt so, as se is: mol Kampf, mol Speel, op jedeen Fall mit een barg Gegensätzlichkeit. Dat bruukt de Football un mookt dor een Kampf-Speel ut. Un so is doch ok dat Lewen: Du rackerst di af, giffst dat Beste, man du hest keen Garantie dorop, dat di dat ok glückt. Eben noch hest du den Ball un stormst noh vöörn, dor hebbt di de annern den Weg verstellt un den Ball afjoogt, un du kannst achteran lopen, kannst vun Glück seggen, wenn se di nich ümleggt hebbt. Un annermol steihst du dor ohn alle Utsicht, man op eenmol is de Ball dor, fallt di vör de Fööt, un du mookst dat Toor. Düchtigkeit un Tofall speelt hier so mit- un üm- un döreenanner, dat nüms dat utreken kann, wat dor bi rutkümmt. De klobige Foot un de kullerrunde Ball — dat is een gediegen Poor. De klobige Foot steiht för den Minschen sien Ungeschick, wat op de Reeg to bringen, wat Bestand hett. Un de Ball steiht för all'ns, wat rund un schier un schöön is.

En echte Football-"Anhänger"

To Klotzfoot un Rundling kümmt nu ok noch de Hippeligkeit vun dat Speel. De Verstand hölpt jo egens ganz schöön, man he bruukt Tied. Awers bi dat Kampfspeel Football hebbt de Speler man verdammt wenig Tied. Dat schall nu nich bedüden, dat de Verstand bi dat Speel nix to melden hett, awers he mutt denn doch mehr in'n Buuk sitten. Un so is dat in't Lewen egens ok. De mehrste Tied jachtert wi achter wat ran, wat wi doch nich lang bi uns wohren köönt: Dat Glück. Oder wenn wi glööwt, wi hebbt dat, denn ward uns dat wedder striedig mookt. Af un an wiest se uns villicht ok mol de gele oder de rode Koort. Awers denn, awers denn, denn glückt di ok mol wedder wat, un du hest dat Geföhl, de Heben steiht di open.

De Football treckt dat Lewen op tweemol 45 Minuten tosomen, so as en Gedicht en lange Geschicht oder en grote Stimmung op en poor Regen tosomentrecken kann. Un eerst bi düsse "Verdichtung" markst du, wo spannungsriek dat Minschenlewen egens is, egens gor nich uttohool'n, man för uns Normalminschen treckt sick dat jo lang hen, un denn fallt dat nich so op. Uns Lewen is en "Kampfspeel", en Lewens-Kampf.

So kennt wi de Welt vun lütt op an: Kampf, Dominanz...

...un Hierarchie

Dat de Football öberhaupt funktioneert, bruukt he de Gegnerschaft vun twee Mannschaften, de beid so doon mööt, as wull de een de anner plattwalzen. — Süh, un nu markst du so bilütten den groten Ünnerscheed to Jesaja sien Gottesfest, dat grote Abendmohl. Dor gifft dat keen Gegnerschaft mehr. Öber all de Völkerschaften, de fröher villicht Krieg een mit de anner harrn, liggt nu een depe Freden. Jedereen kümmt to sien Recht. Un wer weent hett, den ward Gott sülben de Tranen afwischen, dat sien Ogen wedder blank vun Freid ward. Nüms mutt bang sien vör de Schand un den Spott, dat he dat nich schafft hett, dat he afstegen is, dat dat ut is mit em. All sünd se op de Gewinner-Sied!

Jesaja sien Fest verännert de Welt: Freden un Gerechtigkeit sünd dor an't Wark un schafft een Gesellschaft, een Welt-Volk, dat Angst, Krisen, Konflikt un Hass un Krieg nich mehr kennt. Düsse Vörstellung geiht öber all'ns rut, wat düsse Welt för uns in'n Kuffer hett. De Footballwelt is veel realistischer, de is vun düsse Sied. Jesaja sien Utopie is vun anner Welt, se is symbolisch. Un wieldat mi nu in düsse Doog beide Welten anröögt hebbt, mark ick ganz düüdlich, ick leew in twee Welten, in de Hier-Welt un in de Dor-Welt. Un beides hett sien Recht (un sien Tied). De Krimi-Spannung vun en Footballspeel wiest mi, ut wat de Welt tosomensett is. Un dat grote Abendmohl, dat Jesaja mi vör miene Wunsch-Ogen moolt, wiest mi, woans de Welt sien kunn — un ganz an't End in Gott sien Hart ok sien ward: En Fredensfest.

Football fangt ümmer wedder vun vöörn an: Noh dat Speel is vör dat Speel. Ick wunner mi mennigmol dor öber, dat de Lüüd dat nich langwielig ward. Dat grote Abendmohl ward dat bloots eenmol gewen, denn dornoh is de Welt so, as Gott ehr meent hett. Dat findt de annern denn villicht wedder langwielig. Awers sieddem ick op den Palmbarg in Ratzborg dat Afbild vun Jesaja sien groot Völkerfest mitbeleewt heff, is düsse Utsicht op den groten Freden in mi wedder ganz lebennig worden: Gott will de Welt verwanneln! Vör uns steiht en gode Tokunft!

Awers wo lang schüllt wi denn op düsse Tokunft töben?

Glücklicherwies is dor jo noch Jesus. He wull jo wol nich so lang töben un hett sien Lüüd tosomentrummelt un denn mit jem Abendmohl fiert. An em köönt wi uns en Bispill nehmen. Wen du nu glööwst, dat ick op dat Abendmohl in de Kark henstüü'rn will, denn sittst du op den falschen Stohl. Dat geiht mi nich üm den Pappgeschmack dor un den Labberschluck. Dat geiht üm dat, wat dormit symbolisch utdrückt ward: Freden, Gerechtigkeit un Wohrhaftigkeit, üm Godigkeit un Fründlichkeit un Leevde, de as Gottes-Süstern uns Lewen regeern wüllt. Dat schüllt wi in dat Abendmohl belewen un denn doch in de Welt rutdrägen. Nich lang töben, denn wi weet doch nu, wo Gott de Welt henstüürn will. Un ick glööw, he kunn uns ganz good as Handlanger un Hölpslüüd bruken.

Ick heff al vertellt, an't End vun den Pingstdag kunn sick jedeen Gemeen een Lindenboom mitnehmen. An't End vun dat Football-Finale gifft dat en Trophäe, en Andenken ut Metall, dat denn in de Vereens-Vitrin utstellt ward un bilütten Stoff ansett. In Ratzborg geew dat en Boom, un en Boom kann wassen. Un so schall ok uns Toversicht wassen, op een gode Tokunft hen.

Cirruswulken. Bild Sebastian/wikimedia commons