Hand dorop!

vun Marlou Lessing


Wedder so en Fierdag, de swaar to glöven is! Al Oostern mit sien Operstahn is so'n Saak, üm de een geern rümmersnackt mit "symboolsche Bedüden" un "binnerlich Beleven". Woso mutt de Bibel uns moderne Christenminschen solk Geschichten tomoden, de as ut dat Märkenbook vun Kinner stammt? Woans schallt wi de hüüt vertreden, in uns säkulare Welt? Dor warrt wi ja nich mehr eernst bi nahmen! Is doch pienlich, is dat.

Noch so en Tomoden is dat an uns moderne Minschen, de Himmelfohrtsgeschicht to glöven, as Lukas 24 dat beschrifft:

Denn föhr Jesus sien Jüngers rut in de Nehgde vun Bethanien. Dor heev he sien Hannen to'n Himmel un segen ehr. Un wieldess he bi to segnen weer, woor he weg vun ehr na'n Heven rophoven. De Jüngers avers fulln vör em dal. Denn güngen se vull grote Freid na Jerusalem trüch.


Jesu Himmelfohrt op de Reidersche Tafel

Wat för en wunnerboor Bild! Dat betövert mi Maal üm Maal. Jesus heevt de Hannen to'n Segen, un miteens reckt sik twee anner Hannen direktemang ut'n Heven sien Hannen tomööt — Gott sien Hannen, spontan, vull överfleten Leevtalligkeit, so as rööp he: "Och mien Jung, nu kaam in mien Arms!" So wiest dat ok de "Reidersche Tafel", en antikes Relief. Jesu un Gottes Hand slaat sik vull Vertruun ümenanner. Jesus wirkt ok keen beten överrascht, sachs is em dat allens längst kloor. Mit en knövigen Utfallschridd streevt he hooch.

Dat röppt doch nu wirklich na en symboolsche Düden, düsse Geschicht! De symboolsche, binnere Jesus, de na dat symboolsche Operstahn an Oostern mit de Jüngers mitgahn weer, is nu endlich entbehrlich, wieldat de Jüngers mit ehr Truur nu kloor sünd un ehrn Gloven wedderfunnen hebbt. So sweevt Jesus in ehr Visioon nu endgüllig na'n Heven rop. Fertig. Allens bloots Psychologie, Symbolik, utdüüdbor.


Jesu letzte Footafdruck in de Himmelfohrtskapell

Ja, so geiht dat ok. Dat geiht avers ok op de naive Kinnergloven-Aart. In Jerusalem hebbt se dor en Kapell buut, 'neem se de Himmelfohrt vermoden doot. Dor hebbt se ok en Footafdruck in'n Steen funnen, den se för Jesu letzten Footafdruck hollt un verehrt. De de Geschicht wöörtlich glöövt, kennt also Jesu Schohgrött. Karsen brennt bi den hilligen Foot; un natüürlich is ok wedder en lütte Schaal för Geldspennen dor, de fehlt nienich.

Weetst wat? Schiet op pienlich. Ik verlööv mi hüüt, düsse wunnerschöne Geschicht woortwöörtlich to glöven, nich bloots symboolsch. Ik laat Gott sien Hannen ut den Heven na em langen, ok na mi sülven. Beid Hannen, nich bloots een, as in dat Relief. Vun de Eer mit en Segenssprook op de Lippen direktemang in Gotts Arme!

Wat för en Afgang! Dat wünsch ik mi, uns all. Bi "Alice achter de Spegel" heet dat: "Wat Unmööglichs glöven is bloots Trainingssaak! Mennigmaal heff ik al vör't Fröhstück bet to söss unmöögliche Saken glöövt!" Bi Gott is avers nix unmööglich. Al gor nich, dat he uns sien Hand reckt. Ik dröff dat glöven. Un blangen un över allens gelt Jesu Verspreken:

Ik bün bi Juuch all Daag bet an't Enn vun de Welt!

Hand dorop.


13.5.2021


na baven