Güllen Hoochtied

Hoochtiedspredigt, hollen an'n 15. Juli 2008 vun Pastor i. R. Henning Tappe

De Apostel schrifft an de Christenlüüd in Kolossa un erinnert, wat de Kern vun dat Leven as Christ in disse Welt is:

Gott hett juuch utwählt, ji sünd Christen, un Gott hett juuch leev. Dorüm……:
weest barmhardig un fründlich, demödig, sachtmödig un gedüllig.
Verdräägt juuch un vergeevt juuch, wenn een wat gegen den annern hett.
Vergeevt juuch, so as de Herr juuch vergeven hett.
Un laat de Leevde dat Hööchste ween,
denn de Leevde is as en Band, dat allens tosamen höllt.
Un laat den Freden vun Christus in juuch Harten regeern.
Denn to'n Freden sünd ji ropen.
Singt Gott Loff und Dank mit Psalmen un Loffleder ut en dankbar Hart.
Und allens wat ji doot in Wort un in Wark, doot dat in den Herrn Jesus sienen Namen und dankt Gott, den Vadder, dörch em.

Amen.

 

Wat för en Dag! 50 Johr sünd dat nu al her, dat Ji truut worrn sünd. ½ Johrhunnert! Dor kümmt de Dank as so'n Born ut dat Hart.

Ji hebbt in de verleden Weken seker versöcht, Juuch an disse velen Johren to erinnern. Mi sülven is dat swoor fullen, mi an allens in de 50 Johr vun mien Ehe nipp und nau to erinnern. Is ok goot so, dat wi de Schatten vun de vergahn Tiet nich mehr so scharp seht!

Ik denk hüüt ok an de Minschen, de vör 50 Johren mit Juuch fiert hebbt und de nu nich mehr dor sünd. Se harrn för Juuch Lebensweg en groot Bedüden. Gott wees Dank, dat dat noch enen Broder gifft, ok Vettern und Kusinen, de betügen köönt, dat Ji en Poor worrn sünd. Und hüüt köönt wi seggen: Disse beiden hebbt sik as Ehepoor allerbest utwiest.

Ji Beiden hebbt dorto bidragen, dat hüüt vele Minschen mit Juuch up den Weg sünd: Dree Kinner mit ehr Partners und de Enkel, de all nich wiet weg sünd. Und dann de velen Frünnnen un Fründinnen.

Ji Beiden hebbt en wunnerbor Gaav, dat Ji Minschen anspreken köönt, mit Woort und Schrift. Und Ji hebbt wat to seggen! Dat hett mi dorvun övertüügt, dat de Plattdüütsche Volksgill för mi dat Richtige weer, as ik na Lübeck trüchkamen weer. Dat heff ik Juuch Beiden to danken. So en goot Tosamenarbeit vun Ehelüüd, de ik dor sehn heff, gifft dat in uns Tiet nich mehr so veel.

Un Heiner, Du hest veel Spaß, uns plattdüütsche Spraak lebennig to hollen. Ik denk u.a. an Dienen Plattdüütsch-Ünnerricht in de Volkshochschool, an Dien Plattdüütsch-Führungen dörch Lübeck und Diene vigelienschen Bidrääg in de LN.

In dat Internet, bi Plattpartu.de, hebbt Ji Juuch Beid as Spezialisten utwiest, jedereen up sien Rebeet, Heiner för de Steen, de uns Stadtbild utmaaakt, und Anke för all de schönen Blomen un Krüder, de Gott uns in de Natur schenkt hett.

Ji Beiden hebbt in de velen Johren jümmers wedder nie Erfohungen mit'nanner maakt, de Juuch jümmers mehr verbunnen hebbt. Toletzt: Wo schöön dat is, in't Öller noch för'nanner dor sien und jedeen nien Morgen dorför danken to können. In't Öller warrt de Leev an'n mehrsten rutfördert, meen ik. Un jüst so hett ok Anke dat mal seggt.
De Leevde is mit de Johren nich ringer worrn, nee, se is stark worrn, as en olen Boom, de jedeen Johr noch frisch Gröön kriegen deit!

Hüüt warrt veel vun Leevde snackt und sungen, ok in uns Kark. "Wir haben uns alle lieb, piep, piep!" Wenn dat so eenfach weer, denn sehg dat in uns Land un Hüüs anners ut. De Leevde flüggt uns nich an as en Mööv und suust denn wedder af, wenn se Lust hett, nee, se is deep mit uns irdisch Bedingen verknüpft. De Prophet Micha hett dat mal so seggt:

Dat is goot bi Gott: Nah't Recht hanneln, Gnaad leev hebben un demödig wanneln mit dienen Gott!

Dat, leve Gemeende, sünd de Vörutsetten för de Leevde. Leevde hett duernd Funkverbinnung mit Gott sienen Willen, so as Jesus dat vörleevt hett.
Wenn ik Juuch recht kennen do, denn hebbt Ji Beiden juuch jüst dorüm möht, in't Huus, in uns Börgergesellschap un in de Karkengemeende. Ok dat is en Grund to'n Danken!

Und wi hebbt doröver snackt: Dat is Juuch Anliegen, dat de tokamen Generationen ok dorvun weten, dat dat en Instanz gifft, an de uns Leevde to'nanner Maat nehmen mütt: Dat is Gott sien Willen und Leevde, de he uns in Jesus wiest hett.

Wi wüllt Gott bitten, dat he mit sien Gnaad Juuch hölpt, in de tokamen Johren — in de letzt Lebensphase, as man hüüt seggt — de Unbillen vun dat Öller gemeensam to drägen un den Blick för dat Schöne vun't Leven jümmers nie to entdecken.

Amen.

Gebeet
Leve Vadder in'n Himmel!
Wi dankt Di, dat wi dissen schönen Dag mit'nanner fiern köönt. Wenn dat Hart övergeiht, denn is dat mit Wöör swoor uttodrücken. Föfftig Johr hest Du, barmhartiger Gott, de Hand över se hollen. Gode und düüster Daag hebbt se tosamen beleevt. Nix hett se uteneen bröcht. Jümmers hest Du ehr niegen Moot un Tovertruuen schenkt, Vertruuen to'nanner und to Di. Wi dankt Di för de Familie, de grötter worrn is, und för de Freud, de de Enkel maken doot.
Wees mit de beiden ok in de tokamen Tiet. Holl se alltiets tosamen in'n Globen an Di, uns Gott, dörch Jesus, unsen Herrn.

Amen.

Ehesegen
Nu segen juuch de allmächtige und barmhartige Gott, de mit juuch wees alle Daag. He geev juuch enen fasten Globen dörch den Bistand vun den Hillgen Geist.

Amen.

Segen för de Gemeende
De Herr segen di un holl sien Hand över di.
De Herr seh di fründlich an und wees di gnädig.
De Herr laat sein Oogen in Leevde up di rohn und geev di Freden.

Amen.