Wees fief Minuten still
18. Oktober

Abraham sä to Lot: Wullt du linker Hand, denn gah ik rechter Hand. Wenn du avers na rechts wullt, denn gah ik na links.

Mose 13, 9

Dat Delen vun dat, wat man arvt hett, is jümmers en kompliziert Saak. Aver de Öllst, de ja nu mal de Vörderst is, geev de Vörhand af un leet den annern entscheiden: "Wullt du linker Hand, denn gah ik rechter Hand." Wi sullen dat alltohoop noch mal lesen, steiht ganz an'n Anfang in de Bibel.

Dat geiht nich blots üm Land, üm Holt un Wischen, dat fangt al an bi de Klock vun 'n Vadder un bi 'n Schapp vun Mudder. Ja, wokeen veel up Truurfiern weer, de weet: Se sünd oft al up den Freedhoff dorbi, een den annern de Vörhand aftostrieden.

Gott harr ok Vörhand. Dat Recht leeg alleen up Gott sien Siet. Denn wi Minschen hebbt den Bund, den Gott mit uns maakt hett, tweibraken. Allens weer up Gott sien Siet.

Un denn hett Gott vun sien Vörhand aflaten. He hett den Minschen de Vörhand övergeven. Wat dorbi rutkamen is, weet jedereen: He weer in de Minschen ehre Hannen överantwortet — he, Gott sien Söhn.

Lehrnt wi dor ut?
Wenn Gott sik överwunnen hett un sien Vörhand afgeev, kunnen wi dat denn nich ok doon? Kunnen wi dat nich würklich doon, tominnst versöken? Laat uns hüüt seggen:
"Wullt du linker Hand, denn gah ik rechter Hand."

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Anke Nissen in Holsteiner Platt.