Wees fief Minuten still
28. November


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

De düt betügen deit, de seggt: Ja, ik kaam bald. — Amen, ja, kaam, Herr Jesus!

Apenbaarn 22, 20

De Bibel geiht toenn mit en Snacken. Christus snackt mit de Gemeen un seggt to ehr, dat he bald kamen wöör. Un wi antert: Ja, kaam, Herr Jesus! Dat weer üm un bi vör 2000 Johr. Köönt wi dat hüüt ok noch seggen? Nich "hüüttodaags", sünnern hüüt: "Kaam hüüt, kaam vundaag, kaam nu! Kaam in twee Stünnen!" Köönt wi so antern op de Tosaag, dat he bald kamen warrt?

Dat is man raar, dat wi üm Christi Wedderkamen beden doot. Wi snackt dor knapp noch vun, jüst noch in't Glovensbekenntnis an'n Sünndag in'e Kark, wenn wi seggt: "...vun dor warrt he kamen, to richten..." — Wo liggt dat an?

Christuns is siet 65 Generaschoonen ropen woorn un nich kamen. Dor sünd wi as 66. Generaschoon mööd woorn, noch mit em to reken. Man dat gifft noch en annern Grund, woso wi nich beden doot, dat he kümmt. Un twoors, wieldat wi bang sünd vör sien Kamen. Dat is slimm. Wenn de eerst Grund villicht Slappheit un Benautheit is, wiest de twete Grund doch uns katastrophalen Afstand vun de Uurgemeen. Wi hebbt also en slecht Geweten, wi föhlt uns faatkregen, wenn he kümmt. Wi sünd beförchten, dat wi nich klaar un paraat sünd. Un so, as wi sünd, föhlt wi uns to Recht — nich klaar un nich paraat. Dorbi kümmt he wisslich! He kümmt bald. Wat mööt wi hüüt doon, wenn he morgen kamen wöör?

Herr Jesus Christus, help, dat wi uns freun dröfft op dien Tokumst. Laat in düsse letzten Daag vun't Karkenjohr dien Wedderkumst heel wichtig för uns ween.


30.11.2014


na baven