Wees fief Minuten still
3. Mai


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Laat us Godes doon un nich mööd warrn!

Galater 6, 9

Bi anstännige Minschen is de Afdelen "Godes doon" besett. As in en Koophus. Allens is da. As bi en Naschoon orr Behörde, de op sik höllt. "Abteilung 4 D" — also anfungen bi't Nödigste bet hen to'n Paster. För allens is sorgt. De Regale sünd püük oprüümt, de Ünnerafdelen best in Schuss, un wokeen nafraagt, kriggt vulle Anter. Un schull tofällig Gott fragen — bitteschöön, allens is da.

So hebbt wi uns Geller opdeelt. Anfungen bi't Nödigste bet hen to "Godes doon". Wi noteert dat in uns Böker ünner de Rubrik "Spenden un Sonstiges". Plietsche Köpp weet ok, dat sik dat natüürlich vun de Stüür afsetten lett.

Jedeen weet, dat een mööd warrn kann, Godes to doon. Geniaal, as wi sünd, hebbt wi anstännige Minschen gegen düsse Möödheit den Utweg mit de faste Rubrik funnen. Denn kümmt "Godes doon" eenmal per Maand vör, wenn wi de Finanzen regelt, so üm den Eersten rüm. Dat tahlt sik ut. Vun'n Tweeten an hest denn en godes Geweten. Negenuntwintig Daag en godes Geweten! Kannst di jümmers tröösten: "...is erledigt", de Huusfru an'n Döörspalt kann seggen "Wi hebbt al geven", bi'n Bettler an de Eck kannst vörbilopen un seggen "Godes doon fallt bi mi op'n Eersten in'n Maand", un de Karkenbesöker seggt an de Trepp buten: "Dat geiht nich, jüst even heff ik in de Kollekte geven..."

Veel töövt op us. Warrt wi vundaag mööd? Wi mööt hellwach ween.

O Herr, laat mi nich mööd warrn, dat wiedertogeven, wat du mi geven hest. Laat vundaag nüms vergeevs op mi töven.


4.5.2008


na baven