Wees fief Minuten still
22. Dezember

Du Bethlehem Ephrata, de du lütt büst ünner de Städer in Juda, vun di schall de kamen, de in Israel Herr ween schall.

Micha 5, 1

Och, düt Bethlehem!

Harr Joseph doch en Afsteker na Jerusalem maken kunnt.

Man nu is Jesus sin Geboort in Bethlehem passeert, düt littaftig Dörp, ganz afleggen un minn, för nix to bruken un nix as langweilig. En Kaff! — Ja, Joseph is de eerst, de mit dat Krüüz vun Jesus to doon kriggt: Nich Jesus vun Jerusalem! Nich Jesus in'n Palast! Nich Jesus, de Soschaalreformer! Nich Jesus, de Volksföhrer! Nich Jesus, de Weltbeglücker! — Na Bethlehem treckt de twee. Wieldat Gott nu allens doon wull. Nich de Minsch schull wat doon. Jerusalem schull keen Naam borgen — dat Bild alleen is noog, sünner Rahmen. De Minsch hett nix todaan to Gott sin Bild. De ganze Erlösen warrt vun Gott in't Wark sett. He alleen kriggt dat tostann. Wi sünd bloots de Bedeenten, nich de Deeners, de Erlöösten, nich de Erlöser, de Friemaakten, nich de Friemakers. Dorüm müss Jesus in Jerusalem to Welt kamen. Un wi singt dat luut, as de Propheten dat Johrdusenden tovöör al ropen hebbt, Gotts Loff to singen, Gotts Loff! —