Den Verfater sien Original Hamborger Polizeitschako. De Roos woor in'n Deenst nich dragen. Klick op to'n Vergröttern! — Foto: Feldhusen

 

En Udel ut Hamborg vertellt:
As jungen Udl dat erste Mol to Foot ünnerwegens

vun Gerd Feldhusen



1966. Nu bün ick an de Polizeiwache in Poppenbüttel an den Wentzelplatz un will de Welt verännern. De Welt, de wöör dormols noch ganz anners as vondaag.
Tun Bispeel: Wi jungen Schutzlüüd güngen veel to Foot. Dree Stünnen buten, eene Stünn binnen.

Dat wöör dagsöver so, overs ook in den Nachtdeenst. In Sommer un in Winter. Den Wintermantel dröffen wi erst vun den 1. Oktober antrecken, wiel dat dor eerst de "dienstliche angeordnete Winter" anfungen hett.


S-Bahnhof Poppenbüttel. Foto Claus-Joachim Dickow/Wikimedia commons

Mit den Nachtdeenst harr ick jümmers Probleme. Vör allen, wenn nix los wöör. So gegen Meddernacht güngen in de meisten Hüüs de Lichter uut, un dornoh wöör Roh. Mannichmol harr de Striepenwogen mi ganz no Hummelsbüttel brocht. Dor wöör noch weniger los as nix. Ick kann mi erinnern, dat ick mit de Köh op de Wischen schnackt heff. De keeken mi blots dösig an, over ick kunn tominnst mit en Lebewesen schnacken, dat sick miene Schnackeree anhöör.


"Hm, ik höör di ja geern to — aver ünner en richtigen Bullen stell ik mi wat anners vör!"

Wenn liekers mol een Auto vorbikäm un to gau an mi vörbisuust, dor bruukt ick blots miene Hand in den Mantel to stecken. Dat säh so uut, as wenn ick mien Notizbook ruutholen wull. Un wat passeer? De Autofohrer bremst af un käm tomeist ook wedder torüch un froogt, ob ick em opschreeben harr. Ook dat is hüüt en beten anners.

"Tatort" Saseler Chaussee. An de Krüüzung geiht en ölleren Mann bi rodet Ampel-Licht över de Stroot.
Ick schnack em an. He süht dat in, dat dat nich sien sall, un wi komen in 't Schnacken. No eene lütje Tiet seggt he: "Hör mol to, mien Jung. As du noch gunnich op de Welt weerst, dor heff ick hier an düsse Stell miene Keuh över de Stroot dreeben. Nu kannst du dat villicht beter verstohn, dat ick mi üm den neegen technischen Ampelkrom nich kümmern will."
Recht hett he, dat gifft wat Wichtigeret.
Overs wat dornoh kummt, dat is för mi dat Allerwichtigste: Wi hebbt uns mit Handschlag un gode Wünschen verafscheed't.

No een poor Weeken dröff ick dat erste Mol den Peterwogen "53/1 Peter" fohrn.
Nun is dat man good, dat ick en "Bärenführer" dorbi heff. Dat is en öllerer Kolleg mit veel Erfahrung. Ick kann mi an düsse Geschicht noch akkrat erinnern: Dat is in een vun de ersten Nachtdeenste. Wi stohn mit den "53/1 Peter" in de Wellingsbüttler Chaussee. De Michelschnacker vun de Zentrale froogt: "Wer kann zu einem schweren Verkehrsunfall fahren? Fuhlsbüttler Straße. Normale Fahrt aufgehoben!!" Dat is wat för uns, dat is nich wiet weg. Un "Normale Fahrt aufgehoben" heet, du fohrst mit Blaulicht, Martinshorn, Sünnerrechte un alle Schikanen.


Peterwagen. Vundaag sünd se nich mehr gröön, man blaag. De Autos, nich de Fohrers

Ick smiet den 53/1 an un mit juchhei un volle Fohrt voruut geiht dat los in Richtung Fuhlsbüttler Stroot.
Dat Hart kloppt mi bet tun Hals. Dor froogt en anner Wogen över Funk: "Welcher Wagen befährt mit Sonderrechten die Wellingsbüttler Chaussee zu dem Unfall Fuhlsbüttler Straße?"
Mien Biefohrer meld't sick. Dor seggt de annere Kolleg: "Ein Hinweis für den Fahrer: Wir haben Nacht, und es ist sehr dunkel. Sie sollten doch das Fahrlicht und das Blaulicht einschalten!"
Mannomann... dor bün ick doch in de Opregung ohne Autolantüchten dörch de Gegend jachtert!
So wat mookt man blots een Mol. De Schreck seet mi noch lang in de Knoken.


Wenn man blots wenig Erfahrung hett, denn geiht dat ook all mol mit een dörch. So is dat mol bi de Verfolgung vun en Bankröverauto. Wi hebbt dat Fluchtauto sehn un suusen achteran.

De Bankröver will natörlich afhauen un fohrt jümmers gauer. Ick ook. Wi hebbt to düsse Tiet enen Ford Taunus, de "Badewanne", de so scheun kommodig und weik to fohrn is. Nu hett de Saseler Chaussee bi den Ohlsdorfer Friedhof eene teemlich schlanke Kurve. Ick wunner mi, dat ick binoh uut de Kurve fleeg un rin in den — Ohlsdorfer Friedhof!! Ick heff gunnich op dat Tachometer keeken!!

An den nächsten Dag mutt ick bi den Chef andanzen. He kiekt mi bös an: "Herr Feldhusen, ich schätze ihren Arbeitseifer. Aber denken sie auch an ihre Familie, wenn sie mit 120 Stundenkilometer in die Kurve am Friedhof fahren!"

Junge, dat hett seeten. Dornoh heff ik bi annere Verfolgungsfohrten leever een mol mehr op dat Tachometer keken.


Ut de gode ole Tied: De Stratenbahn höllt in Ohlsdörp


1.9.2013


na baven