 |
En Udel ut Hamborg vertellt: vun Gerd Feldhusen 1959 bün ick bi de Polizei in Hamborg anfungen. No een Johr Schooltiet in de Kasernen vun de Carl-Cohn-Stroot kämen wi no de Bereitschaftspolizei in de Hindenburgstroot. Dor güng dat Lernen wieder. No en halbet Johr dröffen wi dat erste Mol op de Stroot so'n richtigen Polizeideenst moken. Dormols harrn wi noch de blagen Uniformen mit dat swatte Koppel üm den Buuk, de witte Insatztasch an de linke un de Pistol (Parabellum) an de rechte Siet.
Ick harr den Kopp vull mit Paragrafen und Vörschriften: „Die Verordnung zum Schutze der Rosskastanie“, un de „Straßenverkehrsordnung“, un de „Verordnung zum Schutze der Alster“, un dat „Strafgesetzbuch“ bet hen to dat „Bürgerliche Gesetzbuch“. Ick wöör... vull mit Weten. De Lüüd kunnen mi frogen, wat se wullen. Ick harr op alle Frogen eene Antwort — harr ik so dacht.
Overs dat wöör doch gediegen: De Lüüd wulln gunnix weten över den ganzen Paragrafenkroom. De wullen weten, woans man no den Hauptbohnhof un de Reeperbohn hen kummt, wo en öffentlichet Klo is un worüm se bi Rot vun de Ampel nich op de Stroot lopen sullen. All so'n Tüünkroom wullen se weten! Allens dat, wat eegentlich jedeen weten mutt! Overs no dat Bürgerliche Gesetzbook un dat Gesetz to'n Schutz vun de Rosskastanie, dorno frogen se mi nienich. Is all miene Liernerei ümsünst wesen?
Dor stoh ick nu op de lütje Krüzung an de Spitalerstroot un regel den Verkehr. Mol de Autos vun links no rechts, mol de vun stüüerbord no backbord, mol de Afbeeger, mol de Footgänger.
Jungedi, is dat een Pieperei! Ick bün jo ook sooo wat vun wichtig! De Lüüd sallen mi nich blots sehn, neeee, se sullen mi ook höörn, un dat — luut un düütlich! No en längere Tiet passeert nun doch wat: Een Autofohrer fohrt an mi ran un will irgendwat weeten. Nu geiht dat jo woll los. Ick denk: De will seker wat ut den Paragrafenschungel weten. För so wat Wichtiget mutt ick miene Krüzung ook verloten! De annern Autofohrer köönt sick sülben um ehr'n unwichtigen Krom kümmern! Wat is schon de Verkehrsregelung gegen en so wichtige Froog, de nu op mi tokummt! De Autofohrer, de wat vun mi weten will, stellt also sien Auto an de Siet af un ick bün gespannt, wat op mi tokummt. Ick programmer mien Gehirn op Höchstleistung, mook de Gehirndöör vun mien heelet Fachwissen wiet op un denk: Leeve Bürger, ick bün klor. Se bruken blots to frogen! Nu kummt de Överraschung: "Herr Wachtmeister, können Sie mir sagen, wo die Lilienstraße ist?" Dunnerslag, dor bün ick wedder in dat Hier un Jetzt! He hett so en heel eenfache Froog! Un dat bi mi! Overs, wat nützt dat? Wat mutt, dat mutt.
Ick bün mit miene Gedanken jümmers noch in dat Bürgerliche Gesetzbook, puhl overs den Stadtplan ruut. Heel achtern is dat Strootenverteeknis söök ick: L .. La .. Le .. Li .. Lilienstraße. Dor hebbt wi dat. De Autofohrer steiht vör mi un will mi wat seggen. Ick bün over so in Fohrt mit miene Sökerei in dat Planquadrat N4 un loot em nich to Wort komen. So, nu heff ick dat endlich funnen. Dat mutt doch irgendwo hier in de Neeg sien? Ick heff de Nääs noch in den Stadtplon, dor seggt de Autofohrer: "Herr Wachtmeister, jetzt weiß ich, wo die Lilienstraße ist!“ Nanu, wie denn dat? Wenn he dat weet, worüm froogt he mi denn? Ick kiek em — wohl so'n beten dösig — an. He grient un wiest mit siene Hand över mien Kopp henweg. Dormit kann ick nix anfangen. Sall he doch seggen, wat he meent. Ick dreih mi üm un kiek no boven. Wat seh ick dor? Ick stoh direktemang ünner dat Schild vun de "Lilienstraße". Düvel ook! Toerst bün ick miene Fachkenntnisse nich los worrn un denn noch düsse Blamoog! Een verdreihten Dag is dat over ook! |
|||
|
14.4.2013 |
Dormols
harrn wi noch de Trillerpiep, to de akustische Unnerstützung.
