De Brennhexe

vun Dieter Guderian

In uns' Käsblatt stünn en lütt' Bidrag, de mi trüch versett hett in bannig verleden Tieden. Dor sünd nu so üm un bi 65 Jahr vergohn. Aver vergeten heff ik de Geschicht mit de "Brennhexe" bit hüüt noch nich, över de dat in uns' Blatt güng.

Dunnemols wär ik noch en Kind. De grote Krieg wär noch nich vörbi. Wi seeten in Hamborg mang de Trümmers un harrn nix to brennen un nix to eeten. As wi 1943 utbombt wärn, sünd wi an annere Stee ünnerkropen, wo noch en paar Quadratmeter frie wärn. Op "Bezugsschein" dröffen wi uns nu eenen "Siedlerherd" köpen. Dat wär en ganz lütt Ding vun eenen Füeraven ut Blick. De hefft se sik seker mal utdacht för de klöterigen Boden in de Schrebergoorn. Nun wärn se goot noog in uns' lütt Deel vun ene Wahnung. Harrn wi ersmol dacht. Aver nu harrn wi noch lang nix to brennen. Kahlen gääv dat ok blots op Bezugsschien, un wenn man so eenen harr, denn gäv dat wedder keene Kahlen. Wi hefft uns denn so dann un wann ut de Trümmers Holt rutsöcht. Een Mal hefft wi mal mit eenige groote Kinner enen Boom ümleggt un ünner uns opdeelt. Aver dat langte jümmers nich achtern un nich vöörn.

Dor hefft sik de ansleegschen Lüüd de "Brennhexe" utdacht. De wär ok ut Blick, avers rund un so lütt, dat man se op den Siedlerheerd boben drop setten kunn, wenn man alle isernen Ringe över dat Füerlock rutnehmen dä. Dat Füerlock vun de Brennhexe wär nu so groot, dat man grod een Brikett rinsteeken kunn. Wenn man een Brikett harr. Sünst güng dat ok mit' n lütt Stück Holt.

So wär dat ok in unsere Not-Köök. Eenes goden Dags, dat weet ik noch as hüüt, stünn op de Brennhexe ene Pann, in de twee Schiev Steekröven in ehren eegen Saft smoorten. Dat wär't.

As mi de Geschicht mit den Siedlerherd un de Brennhexe wedder in mienen Sinn käm, dor fallt mi noch in, dat wi to de slimmen Tieden ok noch mit ene "Kochkiste" hanteerten. Utdacht hett sik ener so en Ding all an'n Anfang vun dat letzt Johrhunnert. Dat is en höltern Kasten mit enen passenden Deckel. De müßt so groot sin, dat een Kochpott Platz dorin finnen kunn. Eers warrt dat Eeten en beten hitt mokt. Achteran warrt de Pott mit Papier inslogen un denn in de Kist steeken. De Kist warrt ünner eene Bettdeck bröcht, dormit allens schön gar warrt un hitt blifft. Wenn man bi Google nosöken deit, denn find't sik för "Kochkiste" noch allerhand, sogor en Anholt, wo hüttodags so'ne Kist buut warrn kann.

De Anholt steiht bi de Sieden för Lüüd, de Hartz-4 kriegen doot.