Nix an de Feut

vun Heinz Tiekötter

Wat is uns dat doch glieks no'n Krieg klöterig gohn. Vadder weer fullen, Modder weer no'n Arbeits-Unfall vun de Hoochbohn entloten worrn. En ingelschen Suldoot harr bi sien Säurekanister nich oppasst un ehr dat Been verätzt. Dorbi weer se so geern Schaffnersche bleben.

Nu müss ik, as ik in de tweete Schoolklass weer, 'n Tietlang op Modder ehre Scheuh to'n Ünnerricht gohn. Man se harr bloots düt ene Poor un ermohn mi jümmers, fortsen no Huus to komen, wenn de School toenn weer. De Dinger harrn en Blockafsatz un weern all vun wieden as Froensscheuh to erkennen. Miene Klassenkameroden wulln sik jeden Dag op Neet utschütten vör Lachen. Sowat brennt sik in de Seel vun'n Jungen fast. Wohrschienlich müss ik dorüm jümmers bi Goertz in de Schaufinster kieken un heff hüüt gode twintig Poor in'n Schapp stohn. Nie wedder arm!

Mien Fründ Udo bewarv sik bi en gröttere Baufirma as Polier. He harr gode Tüügnisse un kunn wat. Liekers harr he 'n Bammel wegen dat Instellungsgespreek. As gode Stammdischbreuder geben wi em an Obend vörheer de neudigen Rootslääg un orrig Runnen an Kööm und Beer för de seelische Stabilität. — Dat weern wull 'n poor Runnen toveel. As Udo bi den Personoolchef in de Döör stunn, keem de achter sien Schriefdisch rut, üm Udo to begreuten. Veel mehr is denn ober nich schnackt worrn. Udo kunn em nich verkloorn, worüm he n'swatten un 'n brunen Schoh an de Feut harr.

Noch slechter güng dat mienen Broder Fiete. He ward nu wedder Junggesell. Siene Fro hett de Scheedung beandroogt. Fiete weer mit siene Spelerkameroden düchtig versackt, as se mit dat leste Speel de Harvstmeesterschop in de fiefte Liga wunnen harrn. Eerst hebbt se dat in'n Dörpskroog orrig begoten. As de Kröger jem rutsmeten hett, se weern to luud, sünd se mit fief Taxen op de Reeperbohn fohrt. Dat de Taxen se öberhaupt mitnohmen hebbt, weer dat reinste Wunner un ik verstoh dat bit hüüt nich. Jichtenswat is op St.Pauli ut'n Roder lopen. Fiete wüss an'n neegsten Dag vun nix mehr wat af.

De Morgen fung bannig slecht för em an. He leeg noch in Suer un harr lang nich utslopen, as siene Uschi em eerst dat Fedderbett weg- un denn welk vun'n siene Hoor rutreten hett. Se beschimp em mit Kraftutdrücke, de he süllmst noch gornich kennt hett. As Fiete weten wull, womit he düsse unfründliche Behandlung verdeent harr, smeet se em 'n Poor rosafarven Plüüsch-Huusscheuh för Froenslüüd an'n Kopp. De harrn vürnop 'n Pom-Pom un stunn vör sien Bett. Uschi geheurn de nich. Fiete harr de an hatt, as he in de Nacht dormit an'n Loden komen weer. Besinnen kunn he sik op gornix.

Wat sik dor villicht op St. Pauli to de sülbige Tiet en Deern vun dat horizontale Gewerbe froog hett, wat se mit düsse brunen Herrenstebel in Grötte 45 anfangen sall, de se dor grod blangen ehr Lodderbett funnen harr?