Beden in Coronatieden


Gode Gott,

hüüt fiert wi keen Gottsdeenst tohoop in de Kark; un liekers deent wi di, un ok tosamen, indem dat wi to di beden doot. Wi kennt dat niege Virus un weet, wo gau dat anstekt, un dorüm beedt wi enkelt, man in uns Harten verbunnen dör di.

Vör poor hunnert Johr wöör dat noch ganz anners utsehn hebben: Massen vun Christen wöörn sik sünnerlich nu versammeln un üm beden, dat du de Gefohr afwennen muchst; Bußpredigers wöörn dat Virus as göttlich Straaf wiesen un snaaksche Blöden vun Bangnis wöörn opwassen, Bußrituaaln, Geißlertöög — Bangnis, nich Ehrfurcht vör di, Gott. Un de Süük wöör sik natüürlich wieder utbreden. Vertwieveln wöör de Minschen faatkriegen. Wenn't leeg kümmt, wöörn se opletzt en Sünnenbuck finnen un beschülligen — Juden, Hexen orr anner Minnerheiten... Ok hüüt wöörn wi Sünnenbück finnen. Man wi doot dat nich mehr. Hüüt blievt wi eenfach tohuus. Wa good, dat wi dat verstahn hebbt! Wa good, dat wi Internet un elektroonsche Medien entwickeln kunnen! För allens dat dankt wi di, Gott. Hüüt kümmt uns dat allens togood.

Dat is dat Licht vun'n Verstand, den du uns geven hest, mit den wi allens düt verstahn un erfinnen kunnen. Dat is dat Licht vun de Wetenschap, de meddewiel veel över dien Schöppen rutfunnen hett. Düt Licht bruukt wi hüüt; dat is hüüt uns Gottsdeenst. Ok in Tokumst warrt wi versöken, dien Schöppen jümmer wieder un deper to verstahn — ut reine Freud an de wunnerbaarn Gesetten vun dien Natuur, avers ok dat wi Godes dormit doon köönt. Wi sünd di op de Spoor, Gott. Un wat wi vun di afluustert un verstaht, füllt uns Harten mit Ehrfurcht.

Gode Gott, wi seggt di Dank för den Verstand, mit den du uns in de Wunner vun dien Schöppen kieken lettst, vun dat Weltall sien Wiednis bet in de lüttsten Eiweißbusteen vun en Virus. Wi biddt di: Beflögel du den Geist vun de Forscher*schen, de jüst nu düt Virus ünnersöökt, dat se rutfindt, woans een dat unschädlich maken orr dorgegen impfen kann!

Heff Dank, dat du uns globaliseerte Welt nich to hart pröven deist. Du hest uns en Virus geven, dat bloots ca. 2 Perzent vun de Süken to Dode bringen deit. So köönt wi "öven". Wi dröfft lehren! De Welt warrt na Corona veel beter praat un redig ween, falls en Virus opduukt, dat wirklich dull gefährlich is. Dank di, o Gott, dat wi lehren dröfft!

Uns besünner Bidd is avers för de Länner, de keen redig Sundheitssystem hebbt un 'neem dat Virus sik unerkannt utbreden deit — wi denkt an Swattaafrika. Tallen hebbt wi nich ut düsse Länner, man natüürlich is dat Virus dor un maakt wiss mehr Minschen dood as bi uns. Gott, hier mööt wi Minschen sülvst uns an'n Kragen packen. Wi mööt endlich dorför sorgen, dat de Schangsen op de Welt nich mehr so ungliek verdeelt sünd, dat de Bevölkern hööchstens noch sinnig wassen deit un dat Armoot nich mehr doodmaakt orr to'n Utwannern dwingt. Solang wi dat nich op de Reeg kriegt, hebbt dien afrikaansche Kinner bloots di, Gott. Help ehr, trööst ehr — un höör nich op, uns to knuffen un to pedden, bet dat wi in de rieke westliche Welt endlich uns Geweten folgt un uns arme Geswister nahaltig helpen doot!

Giff uns to dat Licht vun'n Verstand ok dat Licht vun dienen Hillgen Geist, dat wi de Gaav vun Vernimm un Wetenschap nienich missbruukt. Laat uns ehr för dat insetten, wat na dien Sinn un Hart is! Laat uns ok an de Süüknissen denken, de bloots de armen Länner bedrepen doot, un laat uns endlich wat gegen Süken as de Malaria utfinnen. Laat uns ut de Gesetten vun dien Natuur nienich Wapen buun!

Gode Gott, dat gifft so vele Mööglichkeiten, di to denen. All sünd Schangsen, un för all dankt wi di. Wi warrt ehr bruken, dat verspreekt wi. Wi blievt in dienen Deenst un fiert so jeden Dag Gottsdeenst.

Amen.


Teknen "Singen", "Söök" un "Avend an de grote See": Rudi Witzke
Wöör: Marlou Lessing
15.3.2020


na baven